Haren en gitaren in Doornroosje

Op zaterdag 7 november vond in de kleine zaal van Doornroosje een ware hoogmis van de rock ’n roll plaats. Maar liefst vier vet rockende bands stonden op het affiche deze avond. Uit Herndon Virginia de fuzzrockers van Satan’s Satyrs, de Zweedse neo-metal vikings van Horisont, de Californische skate-rockers van the Shrine en Seventies rockmonster uit Berlijn Kadavar prijkten op het affiche. Doornroosje was dan ook gezellig druk met een vrolijk palet van rockers van allerlei pluimage.

Satan’s Satyrs

Satan’s Satyrs ontstond in 2012 als een eenpersoons project van zanger/bassist Clayton, die toen nog highschool student was in Virginia. In zijn eentje nam hij Satan’s Satyr’s soloplaat op. Later voegden gitarist Jarred en drummer Stephen zich bij de band. Satan’s Satyrs bracht eind oktober een nieuw album uit: ‘Don’t Deliver Us’. Satan’s Satyrs had de ondankbare taak om het bal al om 7 uur te openen, maar kweet zich vol vuur van deze taak. Enthousiast vuurden zij hun ‘biker punk’ nummers op het publiek af met de nadruk op hun nieuwe album.

Horisont

Horisont werd in 2009 opgericht in het Zweedse Gothenburg als een klassieke rock ’n roll band. Op haar laatste twee albums schoof de muziek van de band steeds meer richting de klassieke metal van Iron Maiden, Judas Priest en Thin Lizzy. Horisont bracht zeer recent een hun nieuwe album ‘Odyssee’ uit.

Al snel na de laatste akkoorden van Satan’s Satyrs was het podium gereedgemaakt voor Horisont. De eerste bands van het affiche deelden de drumkit en versterkers zodat de pauzes kort konden blijven. Horisont opende haar show met het epische ‘Odyssee’. Een nummer waarin alle kanten van de band aan bod komen, van de melodische keyboards van Axel, de pompende ritmes  van drummer Pontus en bassist Magnus, de hoge uithalen van zanger Axel tot de gitaarduels tussen gitaristen Charles en Tom. Ook Horisont legde de nadruk op haar nieuwe album. Alleen het grommende  ‘Writing On The Wall’ van ‘Time Warriers’ haalde ook nog de setlist. Het publiek kon de klassieke metal van de Vikingen van Horisont bijzonder waarderen getuige de vele luchtgitaren die de lucht ingingen en de wapperende haren van de talrijke headbangers.

The Shrine

In haar bio omschrijft de band haar muziek als “The lessons from the past have been learned and labels like punk, hard rock, and heavy metal have been transcended and rendered obsolete. The band refers to their sound simply as Psychedelic Violence”. Het trio ziet eruit als figuren die zo uit een stripboek zijn weggelopen met hun lange haren, snorren en grote bandana’s. The Shrine wordt regelmatig vergeleken met Red Fang, zowel muzikaal als qua humor en zelfspot.

Ondanks de imposante batterij aan versterkers van Kadavar die al op het podium gereed stonden had zanger Josh problemen met zijn gitaar en ook na naarstig knutselen hielden de problemen aan. Door tenslotte de gitaar direct in een van de versterkers in te pluggen kon de band in ieder geval gaan spelen. Wat de heren ook onverstoorbaar deden alsof er niets was gebeurd. The Shrine speelde een rauwe set vol grommende bassen en fuzzy gitaren. Het leuke aan the Shrine is dat ze zichzelf niet zo verschrikkelijk serieus nemen zodat hun muziek ondanks de soms loodzware riffs toch iets lichts houdt.

Kadavar

Kadavar is in 2010 in Berlijn opgericht door drummer Bartelt en gitarist Mammut, even later sloot Lupus aan bij de band als zanger en bassist. Mammut en Lupus wisselden van instrument en deze samenstelling bracht de band haar titelloze debuutalbum in 2012 uit. Toen bassist Mammut in 2014 besloot uit de band te stappen hing Kadavar aan een zijden draadje. Nadat Dragon zich bij de band gevoegd had was het trio weer compleet en stortte Kadavar zich weer op waar het het beste in is: optreden. De huidige tour staat in het teken van de in augustus uitgekomen nieuwe plaat ‘Berlin’. Kadavar maakt klassieke riffgedreven rock in de traditie van Black Sabbath en Led Zeppelin.

Dat Kadavar de hoofdact was van de show was aan alles te zien: Speelden de andere bands gezamenlijk op één drumstel, de kit van Kadavar stond al klaar op een eigen drumpodium en de band bracht haar eigen lichtshow mee. De vormgeving van de band is helemaal af, van de kleding tot de driehoekige lichtelementen en de lange haren en baarden, alles ademde de seventies uit. De show van Kadavar was een ware orgie van gitaarriffs. Gitarist Lupus grossierde in inventieve klassieke rockriffs, drummer Bartelt geselde met wapperende manen zijn drumkit en de bas van Dragon groovede als een bezetene. Hoogtepunten van de show waren ‘Doomsday  Machine’ met zijn powerriff en de prachtig rauwe stem van Lupus. De huidige single ‘Into the Night’ die met zijn catchy refrein nauwelijks je hoofd uit wilde was er ook een. Tenslotte maakten ook de  zware riffs het afsluitende ‘Come Back Life’ een van de hoogtepunten van de show.

Kadavar was absoluut niet vernieuwend, maar wat waren ze  goed en wat was hun classic rock aanstekelijk! Het publiek ging luchtgitarend en headbangend uit haar dak, zowel op klassiekers van eerdere albums als ’Black Sun’ als op de nummers van ‘Berlin’.

Tot slot

Dat was een fijne viering van de rock ’n roll in Doornroosje. Vier totaal verschillende bands, van punk tot metal en van stoner tot classic rock. Maar wat alle bands bond was het enthousiasme en de passie op het podium. Dit was een prachtige gelegenheid voor het publiek om naast hun favoriet ook kennis te maken met nieuwe getalenteerde rockbands.

Fotografie: Ariane van Ginneke, RockMuZine.nl