Limp Bizkit doet z’n nummertje in 013
Wie het aandurft om z’n doorbraak-single niet te spelen tijdens een concert, moet wel erg stevig in z’n schoenen staan. Limp Bizkit stond in 013 zo stevig, maar of het terecht was is de vraag. De Amerikanen traden maandagavond in Tilburg exclusief op in Nederland, na afgelopen weekend in België de Lokerse feesten als headliner opgeleukt te hebben. Het werd een show die voor velen de boeken in zal gaan als een van de meest energieke shows. Toch waren er achteraf wel wat kanttekeningen te benoemen.
Zonder voorprogramma betreedt de band van zanger Fred Durst het podium. Fashionably late, maar voor de met 3000 bezoekers uitverkochte zaal is dat geen probleem. De verlaatte aanvang heeft mogelijk te maken met wat geluidstechnische problemen, aangezien de band van begin tot vrijwel halverwege het optreden nog bezig lijkt te zijn met hernieuwd soundchecken en het afregelen van de apparatuur. Het begin is dan ook rommelig en pas nadat de band na ‘Boiler’, Show Me What You Got’ en ‘9 Teen 90 Nine’ met ‘Rollin’ aanvangt, komt de sfeer er pas echt goed in.
Dope D.O.P. komt halverwege het optreden het concert ‘opleuken’. De Groningers traden eerder op als voorprogramma van de band en gisteren op de Lokerse Feesten als opvolger van Limp Bizkit. Waarom de mannen in Tilburg op het podium als surprise act in het progrmma verschijnen is echter de grote vraag van de avond.
Wat knap is aan Limp Bizkit, is dat de mannen ieder concert een andere setlist hebben. Dat ze voor Tilburg echter ‘Nookie’ als enige concert deze tour overslaan is voor velen echter een raadsel dat zo groot is als de moord op John F. Kennedy. Ook The Who-cover ‘Behind Blue Eyes’ en de in deze tour vrijwel structurele ‘Smells Like Teen Spirit’ van Nirvana en George Michaels’ ‘Faith’ blijven in Tilburg wonderwel achterwege. Tilburg krijgt echter een regelrechte Limp Bizkit setlist voor de kiezen, waarbij gegokt wordt op de hardcore fans.
Door de rapcore stijl van Limp Bizkit heeft de band twee soorten fans; de hiphop-fans die de vooral voor de stem van Durst komen en de nu-metal liefhebbers die het ingenieuze spel van gitarist Wes Borland (Die ditmaal in een wit Día de Muertos uitdossing het podium betreedt) aanhangen. Die eerste groep heeft in Tilburg de avond van hun leven. Sinds het vertrek van DJ Leathal moet de rest van de band de zeilen bij zetten om dat gemis te compenseren, wat ten koste lijkt te gaan van de nu-metal in de concerten.
Limp Bizkit geeft in Tilburg zeker niet het beste concert, maar dat deden ze de dag ervoor in Lokeren ook al niet. Gezien de zaal doorgaans een erg goed geluid heeft, zullen we er op moeten gokken dat de geluidstechnici van de Amerikanen in het begin wat problemen hebben gehad. Dat het merendeel van het publiek er niet bij stil staat, geeft toch de kwaliteit van de band aan. Limp Bizkit verkocht de poptempel met gemak uit, en zal dat een volgende maal wederom doen. Het publiek geniet immers in grote mate, en dat is waar het om gaat.
Foto’s (c) Dirk van den Heuvel
