Naberus – The Lost Reveries

Het uit Australië afkomstige Naberus bestaat sinds 2009. Met hun demo ‘Ruins of Society’ bereikte zij in 2010 al veel fans. Deze demo werd gevolgt door hun Ep ‘The fallen’ in 2011 en hun eerste album ‘The Reveries’ in 2015. Op 2 december brachten zij hun tweede album ‘The Lost Reveries’ uit en deze knalt er echt in. Met een omschrijving als typische melodieuze deathmetal en agressieve modern metal kunnen we van alles verwachten. Dat de heren muzikaal zijn en agressief is direct hoorbaar in de opener van het album ‘Drones’. Het nummer wordst gekenmerkt door een sterke groove en gitaarloopjes met een progressief randje. Het geheel is up tempo met daarin veel overgangen. ‘Drones’ knalt er echt in en doet je verlangen naar meer.

Meer is wat je krijgt. Dit album telt maar lieft 14 nummers met veelal groovend en harde nummers. De vocalen van zanger James Ash zijn divers en variëren van clean tot mean met heftige grunts. Het gitaarspel van Dan Ralph is hard maar ook technisch met toffe solo’s. Jordan Mitchell speelt op bas een belangrijke rol voor het groovende sound van de band en drummer Chris Sheppard is niet meer dan weergaloos te noemen. ‘Embers’ wijkt af van het harde groovende sound van de band en is meer een intermezzo. Het is een moment van rust waarin de heren laten horen dat zij muzikaal meer aankunnen dan enkel vol gas rammen. Het is de perfecte overgang naar ‘Torch the Sky’. Door sterk gitaarspel is deze overgang goed gedaan. Na de intro komt de groove terug met veel agressie in de muziek maar zeker ook in de vocalen. Het refrein is meer toegankelijk. Deze balans maakt dit een zeer tof nummer.

In ‘Vultures’ is ook weer de hoofdrol weggelegd voor de gitaren. Het spel is dreigend en opbouwend. Dit wederom gecombineerd met agressieve vocalen, tempowisselingen en veel agressie maken ook dit een tof nummer. Het album staat vol groovende agressieve nummers maar dan ineens is daar ‘Darkest Day’. Dit nummer heeft een ander ritme. Het begint met een rustig intro die overgaat in harde metal. Met sterke drums en wederom sterk spel van de gitaristen. Het is een welkome verandering op het album, wat betrefd sound meer variatie kon gebruiken. De variatie wordt doorgezet in ‘Dirge for Sanity’. Dit nummer is volledig instrumentaal maar verveeld door sterk gitaarspel geen moment. Het is de solerende gitaar die het verhaal verteld, dat in combinatie met krachtige drums zorgt voor een mooi geheel. Het laatste nummer op het album is ‘Reveries’. Als je nog niet overtuigd was van het talent van drummer Chris Sheppard, dan raak je dat nu wel. Met een ware geluidsexplosie wordt er afscheid genomen van een geweldig album. Er zit veel agressie in de vocalen, en het totale geluid. De tempowisselingen maar ook de break zijn tof en worden wederom gekenmerkt door tof gitaarspel, sterke baslijnen en ware drumsolo’s.

‘The Lost Reveries’ is een tof album. Het is hard en meedogenloos. Met 14 nummers is het bij tijd en wijle wel iets langdradig. Het harde en groovende sound kan soms nummer na nummer te veel worden. Nummers als ‘Darkest Day’ maar ook ‘Dirge for Sanity’ laten horen dat de heren van Naberus ook meer kunnen, en brengen de variatie.

(7/10, Eclipse Records)

Tracklist:
• Drones
• Unmashed
• Your Eyes
• Embers
• Torch the Sky
• Vultures
• Voices
• The Fallen
• Darkest Day
• Gallows
• Dirge for Sanity
• Walk the Streets
• Cohesion
• Reveries