Steel Panther ontpopt zich als de show van 2018 in 013

Paul van Vliet zong in 1997 de bekende klassieker ‘Pappa is blijven hangen in de sixties’. Slechts drie jaar later startte in Los Angeles een band, bestaande uit zanger Michael Starr (Ex- L.A. Guns), gitarist Satchel, bassist Lexxi Foxx en drummer Ray Luzier. Die laatste werd zes jaar later vervangen door Stix Zadinia , toen Luziek aanschoof achter de drums bij KORN. Het aparte vanhet vertal, was dat ze niet bleven hangen in de sixties, maar in de eighties. En daar hangen ze nog steeds. In 013 in Tilburg is dat zaterdagavond ook overduidelijk. Wat opvalt zijn de vele langharige pruiken en spandex broeken in het publiek. Vanaf dat drummer Stix het podium betreed, is het publiek niet meer stil te krijgen. De band doet, zoals ze graag zelf zien, direct terugdenken aan de ‘foute’ jaren 80: overdreven gilletjes, wapperende kapsels, panterprinted spandex broeken en natuurlijk foute haardbandjes. Het enige wat nog mist zijn neongekleurde beenwarmers. Steel Panther is overduidelijk een scene. Vanaf ‘The Eye of the Panther’ af, gaat het Tilburgse publiek dan ook los.

Na de gebruikijke rits Steel Panther liefhebberijen uit te kramen, gaat het publiek zelfs wild op uitspattingen over pizza, hotdogs en cocaïne. De eerste rijen worden erop op z’n Steel Panthers standaard één voor één mondeling sexueel aangerand. Het publiek komt er voor. Het is Satchell die standaard zijn snel geleerde Nederlands het publiek in slingert. De inmiddels 47-jarige gooit er als net 17 jarige puistenpuber “Wij houden van poesjes” en “Wij houden van tieten” uit. Het publiek slikt het als een Pantheriaanse ‘Pijpslet’. Het ‘Let’s get sexy’ – spandoek uit het publiek doet het net zo goed bij het publiek als de band zelf. Het tien minuten durende intro om de band voor te stellen, de zelfverklaarde beste band ter wereld, wordt beëindigd met de eerste oproep ” Laat je tieten zien”. Het wordt niet zo opgevolgd zoals de ‘Asian Hooker’ die er op volgt.

Muzikaal gezien klopt het allemaal wel bij Steel Panther. Goed, het is overduidelijk dat er een tapeje meeloopt op de achtergrond, maar dat deert de band noch het publiek. Ook zonder tape kunnen de mannen er wel wat van. Dat blijkt wel uit de gitaar solo van Satchel, die van achter de drums, van een stukje ‘Master of Puppets’ naar the Sound of music overschakelt. Als daarna voor de zeker 50e keer van de avond het “Laat je tieten zien” de zaal in wordt geslingerd, is er één dame die gehoor geeft. Of ze morgen als ze nuchter is nog steeds zo trots zal zijn als nu, valt te bezien, maar ze wordt het podium op geroepen, waarna een ellenlange versie van ‘Weenie Ride’ als ode aan haar wordt opgedragen. Als Lexxi in die ode een momentje krijgt,gaat zijn lofzang slechts over zijn eigen haar, tot grote hilariteit van het publiek. Als daarna ’17 Girls in a Row’ wordt ingezet, worden er eerst nog zeker 17 girls uit het publiek het podium opgeroepen. Ondanks dat de zaal voor het overgrote deel uit mannen bestaat, zijn er toch nog enkele handen vol meiden te vinden, die het podium betreden als dans act. De opvolgende oproepen om hun bovenlijft te ontbloten, worden echter niet opgevolgd; Waarschijnlijk is het Brabantse publiek toch slimmer dan de Panthers gewend zijn.

Na ‘Gloryhole’ wordt met ‘Death to All but Metal’ een begin gemaakt om het oude ‘Feel the Steel’ album in het zonnetje te zetten. De vocalen van Slipknot’s Corey Taylor worden hier niet echt bij gemist, wat waarschijnlijk komt door de vele show-elementen. In de toegift worden ook ‘Community Property’ en ‘Party All Day (Fuck All Night)’van het album uit 2009 gebracht, waarna de mannen onder luid gejuich de Tilburgse nacht in vertrekken. Een nacht die, als we de heren moeten geloven, nog heel lang gaat duren.

Foto’s (C) Anneke Klungers