Atlas – Primitive

Op 20 november brengt de band Atlas hun debuutalbum uit via Inverse Records. Ruim 2 jaar heeft deze band uit Nokia, Finland, aan ‘Primitive’ gewerkt.
Al in 2016 verscheen er eerder de EP ‘Northern Lights’ en van die EP verschenen er dit jaar de tracks ‘Birthright’ en ‘The Catalyst’ op single. De sound van de band wordt in eigen land gekscherend ‘Northcore’ genoemd, omdat de band uit het Noorden van Finland komt. De band zegt zelf dat ‘Bring Me The Horizon’ hun grootste muzikale invloed is.

Door de EP release tourde de band in 2016 door o.a. Estland en Litouwen. Zelf vindt de band dat zij met ‘Primitive’ iets nieuws en ‘something outstanding from all the other Metalcore’ hebben uitgebracht. Maar helaas lijken ze met hun debuut daar teveel de nadruk op te hebben gelegd.

‘Skinwalker’ begint met een Linkin Park achtige intro van screams met stevige gitaar soundeffecten, afgewisseld met intermezzo’s van zang en elektronische sound-effecten. Verrassend is dat er halverwege de song ineens een vrouwelijke zangstem de screams ondersteund. ‘Skinwalker’ ligt lekker in het gehoor daardoor en zou een uitstekende single zijn, die enige Radio Airplay zou kunnen genieten.

Desondanks deze redelijke opener zijn de screams op dit album van de zanger niet echt prettig om te horen. Zijn screams kennen teveel afwisseling in toonhoogte, waardoor deze vrij onprettig zijn om naar te luisteren. Daarnaast lijkt de zanger de woorden gedurende de screams er op een irritante manier eruit te spugen in plaats van een dergelijke vocal techniek te hanteren.
Ook de afwisseling in vocals, door af en toe zang er tussendoor te doen tijdens de screams, wekken een lichte irritatie op.
Op tracks als ‘Feel’, ‘On Crooked Stones’, en ’Kaamos’ komt die afwisseling te vaak naar voren. Ook de teksten op deze tracks zijn erg typisch en weinig onderscheidend van de betere Metalcore bands.

Titeltrack ‘Primitive’ is een instrumentale track die eveneens weinig verrassend klinkt en ik vraag me af waarvoor deze track zich toedient op dit album. In elk geval vormt het geen goede overlap naar de volgende, ‘Pareidolia’. Want daar pakt het intro nog even rustig door, maar dan kicken die irritante screams er weer in, en dan ook nog even een kort stukje zang. Weinig inspirerend en klinkt teveel van hetzelfde.

Ook de tracks tegen het einde van het album ‘Pendulum Swing’, ‘Bloodline’ en ‘Rust’ brengen daar weinig verandering in. Op ‘Bloodline’ is zelfs een gastbijdrage van Ben English te horen. Maar veel voegt deze ook niets bijzonders toe aan de track. Na de afsluiter ‘Rust’ ben je gewoon blij dat het album afgelopen is.

Zoals al eerder gezegd vindt de band ‘dat zij met ‘Primitive’ iets nieuws en ‘something outstanding from all the other Metalcore’ hebben uitgebracht’. Maar helaas voor Atlas is dat niet zo. Want zowel qua vocals als sound is dit allemaal al een keer eerder gedaan door een band uit Augora Hills, Californië, USA.
Hun naam is Linkin’ Park en brachten in 2000 het baanbrekende album ‘Hybrid Theory’ uit, waarin zij een mix maakten van Metal, Metalcore, Hiphop, en Elektronica onder de screams, zang, en grunts van wijlen Chester Bennington.
Met ‘Primitive’ lijkt Atlas dit allemaal nog eens dunnetjes over te willen doen, in de hoop daarmee vernieuwend te zijn. Maar helaas is een andere band hun 18 jaar geleden al voor geweest. Qua productie is het oke, maar eigenlijk klinkt die gewoon hetzelfde als die van Parkway Drive en Heaven Shall Burn.
Begrijpend dat het lastig is om als band ‘oustanding’ te zijn binnen het Metalcore genre, maar dan moet je niet gaan zeggen dat jij DÉ vernieuwende band bent. Want vaak blijkt dat eerder het tegenovergestelde te zijn. En daar win je op voorhand al geen zieltjes mee.
(50/100) (Inverse Records)

Tracklist Primitive

1. Skinwalker
2. Feel
3. Kaamos
4. On Crooked Stones
5. Primitive
6. Pareidolia
7. Pendulum Swing
8. Bloodline (feat. Ben English)
9. Rust

Line Up Atlas

Aleksi – Guitar
Tuomas – Guitar
Patrik – Vocals
Leevi – Vocals & Bass.