Saor – Forgotten Paths

Facebookrssmail

AEens in de zoveel tijd komt er een album uit dat zo verbluffend is dat het nagenoeg onmogelijk is los te laten om verder te gaan. Vrijwel onverklaarbaar is het wel, de klanken betoveren je geest en je kunt niets anders doen dan te blijven dwalen, de onbekende paden afstruinend om je onverzadigbare nieuwsgierigheid te beantwoorden.

‘Forgotten Paths’ is het vierde album van Saor, oftewel van mainman Andy Marshall. Sinds ‘Roots’ uit 2013 is Saor zich blijven ontwikkelen, zonder af te wijken van zijn sterke basis dat is terug te vinden in de Schotse roots van Andy. Vertaald vanuit het oude Gaelisch, ‘Saor’ betekent ‘vrij” of “ongebonden”, een woord dat de muziek van Saor perfect omschrijft als men nagaat met hoeveel gemak Andy transitioneert van Black metal naar Celtisch Folk of Schotse sounds, je merk het bijna niet. Pas wanneer de muziek stopt, realiseer je je dat wat je net beluisterde veel meer is dan black of folk, het is een verhaal, een film, een gevoel…..

De eerste track ‘Forgotten Paths’ start lekker pittig als pure black metal, snel en melodieus waarbij gaandeweg traditionele instrumenten eraan worden toegevoegd. Het voelt episch net een strijdtoneel à la ‘Braveheart’. Dat opwindend gevoel wordt overtuigend versterkt door de uitgeschreeuwde teksten met het aanvullende gekrijs van Neige (Alcest). En dan te denken dat de lyrics voornamelijk het onbesuisde Schotse landschap beschrijven… Halverwege dat zelfde nummer een melancholisch piano breekt na een korte stilte aan waarbij aansluitend de melodie weer geleidelijk wordt opgezwollen om met dromerige Celtische klanken af te sluiten. ‘Monadh’, het tweede nummer volgt op met zijn rustige start en weelderige opbouw naar een even rijke luisterervaring.

De apotheose van dit album is zonder twijfel ‘Bròn’. Wederom wordt er volop afgewisseld tussen de brute intensiteit van Black metal en de nostalgie en gevoeligheid van de Celtische klanken in de vorm van de vrouwelijke stem van Sophie Rogers en de traditionele doedelzak van Kevin Murphy. Afsluiter ‘Exile’ is een kortere instrumentaal en accoustisch nummer, een prachtige ode aan de fraaie Schotland.

Jammer genoeg moeten we het er met vier nummers doen wat dit album maar een korte luisterbeurt van net 38 minuten zal geven. Maar wat een ervaring! ‘Forgotten Paths’ is een ontdekkingsreis die voor een ieder anders beleefd zal worden. Daarom zou het zinloos zijn om iedere track volledig te ontleden. Ga er op uit, volg de vergeten paden en ervaar de vrijheid van Saor! (90/100) (Avantgarde Music)

Facebooktwitterredditpinterestmail
Inschrijven op de RockMuZine nieuwsbrief
Wekelijks op vrijdagavond het laatste nieuws en de laatste verslagen en recensies in je mailbox!

(Let op: check je spambox en voeg info@rockmuzine.nl toe aan je whitelist)

PJ