Tides from Nebula – From Voodoo to Zen

Post-rock, het blijft een lastig te bespreken genre, zeker als het ook nog eens volledig instrumentaal is. Maar het leven is niet altijd makkelijk, dus we doen een poging. Voor mij een onbekende, deze Poolse tegenhanger van Mogwai, Long Distance Calling of, sinds hun laatste plaat, Tool. Dit vijfde album van Tides from Nebula heeft volgens eigen zeggen een wat groter aandeel toetsen dan hun voorgaande platen, maar de composities blijven zich wederom traag opbouwen en uitgroeien tot altijd een fijne climax. Tsja, ook daarmee volledig in overeenstemming met de drie hiervoor genoemde bands. Prachtig geproduceerd ook, de perfecte sci-fi of thriller soundtrack.

Deze driemans-formatie werd zo’n 10 jaar geleden opgericht in Warschau, Polen. En zoals voorbeelden Sigor Ros, Radiohead en Mogwai was de muziekvorm vanaf de start duidelijk: emotionele gitaar soundscapes, maar dan zonder zang. In eigen land groeide de band gestaag tot het niveau van nu, met regelmatige optredens in eigen land, Duitsland, Benelux, Roemenië, Rusland en onlangs werd zelfs India aangedaan.

De plaat opent met ‘Ghost Horses’, met op een synthesizertapijt zich stapelende lagen gitaar en drums. Onheilspellend wordt het nummer langzaam steeds heaviër, tot de uitbarsting de laatste 20 seconden. Lekker drumwerk ook. En nee, zang is hier zeker geen gemis. ‘The New Delta’ stapelt zo mogelijk nog meer lagen (je vraagt je af hoe ze dat live reproduceren), is iets zwaarder, maar het toetsenwerk zorgt voor een relativerende noot. In derde nummer ‘Dopamine’ geeft  een dansbare beat de toon aan en klinkt het als een Miami Vice soundtrack anno nu. Maar het nummer heeft ook wel wat Archive referenties; ook zo’n band die laag op laag stapelt. Verdere opvallende songs zijn het trage ‘Radionoize’ en het nog langzamere titelnummer. Hoewel die laatste zich halverwege als een klanktapijt rustig uitkabbelt, waardoor de aandacht wat verslapt. Filmischer als dit wordt het echter niet. Afsluiter ‘Eve White, Eve Black, Jane’ (hoe verzinnen ze die songtitels?) heeft een lekkere drumroffel als ondergrond en bevat meer toetsen dan gitaren. Niet echt een heavy, maar wel een erg mooie afsluiter. Met gitaarpartijen die niet zouden misstaan op een The Gathering song. Wederom prima werk van de drummer ook.

Hoe mooi de nummers ook zijn opgebouwd en hoe vol en gelaagd de productie ook is, de aandacht verslapt toch hier en daar. Het blijft vooral prachtige, filmische achtergrondmuziek. Ben benieuwd hoe deze band zich op een podium presenteert. (75/100) (Long Branch Records)

TRACKLIST

1. Ghost Horses
2. The New Delta
3. Dopamine
4. Radionoize
5. From Voodoo to Zen
6. Nothing to Fear and Nothing to Doubt
7. Eve White, Eve Black, Jane

LINE-UP

Maciej Karbowski: Guitars / Keyboards
Przemek Weglowski: Bass / Keyboards
Tomasz Stolowski: Drums