Angband – IV

Esther Kessel-Tamerus | 15 July 2020 | CD | No Comments

De Iraanse band Angband maakt al bijna 15 jaar power en progressieve metal. De band werd opgericht door Mahyar Dean. Hij is niet alleen een klassiek geschoolde muzikant maar ook een auteur. In eerste instantie was Angband een instrumentaal project, todat Mahyar de tenorzang Ashkan Yazdan vroeg bij de band te komen. In 2007 tekende de band een platencontract met Pure Steel Records, en daarmee was Angband de eerste metalband uit Iran met een internationaal label achter zich.

Het laatste album, (‘Saved From The Truth’) komt uit 2012. Dit album kreeg lovende recensies. Eindelijk is de opvolger ‘IV’ uit, op een aantal nummers is zanger Tim Aymar te horen.

‘Fighters’ heeft een opzwepende en aangenaam heavy start. De ruwe rock stem is vrij dik aangezet, en voelt niet helemaal natuurlijk aan. Wel nodigt het geheel uit om mee te brullen. Net op het moment dat ik wat extra’s mis in het instrumentale stuk, komt er een heerlijke gitaarsolo. De voorspelbare opbouw van het nummer maakt het toegankelijk, maar wat minder verrassend.

In ‘Visions In My Head’ zit er Perzische folklore verweven in de rock/metal. Hoewel het niet heel verrassend is toegepast, is het wel een prima mix. Op het moment dat de zang erbij komt, verdwijnt de folklore. Een vrij groot aantal woorden wordt langer uitgerekt om de tekst passend te maken met de muziek. Ritme en melodie vormen een prima balans en weer zijn de snaren zeer goed bespeeld. Vlak voor het einde is er nòg een vleugje Perzische folklore toegevoegd.

‘Atena’ heeft een pakkende start met enkele korte rusten. De hoge ruwe zang vormt een prima contrast met het metal gitaar-en bas ‘geweld’. Later buigen zang en muziek wat meer naar elkaar toe. Tijdens een instrumentaal stuk is er heerlijk en vooral snel gitaarspel. Als de muziek wat langzamer en zachter is, klinkt de zang minder ruw ook dit vormt een goede harmonie. Hoewel de combinatie van Perzische invloeden goed past bij de rustige stukken, hebben ze ook in ‘Cyrus The Great’ een beetje op safe gespeeld qua opbouw. Het is niet zo heel verrassend, maar het instrumentale metal deel is wel heerlijk opzwepend.

De intro van ‘Children Of War’ is verrassend, het vervolg is weer vrij voorspelbaar. De gezongen woorden maken indruk, als de zang iets natuurlijker had geklonken, zou ik intens geraakt zijn. De langzame fade out past hier wel. De muziek loopt mooi heen en weer in de koptelefoon tijdens de intro van ‘The Blind Watchmaker’. In dit rustige nummer is er niet zo veel variatie, maar het heeft wel een aangename flow. Ook dit laatste nummer wordt op het laatst weggedraaid.

De metal van ‘Angband’ is niet al te heavy zodat die waarschijnlijk ook bij rock liefhebbers in de smaak zal vallen. Ze integreren er mooie, kalme stukken in. De Perzische invloeden hoor je vooral in de rustige stukken. Het vormt een prima combinatie, maar de manier waarop de folklore verweven is, is niet heel bijzonder.

Een andere zanger dat is even wennen, want Tim heeft een veel rauwere klank in zijn stem. In ‘Nights Of Tehran’ is de zang warm van kleur. Bovendien komt de emotie hier mooi naar boven. ‘IV’ is over het algemeen wat eenvoudiger van opzet dan zijn voorganger. Het is wat minder verrassend, maar er zitten wat meer opzwepende stukken in. Kortom het is wat minder proggy, maar wel wat toegankelijker. (73/100) (Pure Steel Records)