Eternal Champion – Ravening Iron

Ronald van Bruggen | 20 November 2020 | CD | No Comments

Als je je band Eternal Champion noemt, heb je dan flink wat pretenties of verwijs je naar de muziekstijl welke je maakt ? Duidelijk is dat de band, afkomstig uit Texas, Amerika en opgericht in 2012, de lat hoog legt qua presentatie. De eerste jaren staan in het teken van het vinden van de juiste bezetting, getuige het komen en gaan van flink wat muzikanten, waardoor het tot 2016 duurt eer het debuutalbum ‘The armor of ire’ uitgebracht wordt.

Het album, voorzien van een prachtige cover, start met het langzame ‘A face in the glare’, een nummer met een lekkere gitaarriff en fraaie melodieuze solo, de zanglijnen maken duidelijk, dat de band een moderne vorm van epische heavy metal maakt. Na een paar nummers valt het geweldige drummen van Arthur Rizk op. Zanger Jason Tarpey daarentegen komt wat vlak over, hij vermijdt zowel het hoge als lage stembereik, maar doordat hij blijkbaar zijn grenzen weet schiet hij nergens negatief uit de bocht.

Waar moet je zoal aan denken als je de muziek hoort ? De band zelf zegt dat je o.a. Manowar, Manilla Road, Warlord en Cirith Ungol hoort, hetgeen bij het beluisteren van hun muziek wel klopt, met name in de langzamere en midtempo nummers komen deze invloeden goed naar voren.

Uitschieters zijn titelnummer ‘Ravening Iron’, een lekker uptempo-nummer met ook weer een fraaie riff en ‘Worms of the earth’ met een mooie galopperende riff en heerlijke tempoversnelling in het middenstuk. Minpunt is, dat er op het toch al ietwat korte album (37 minuten) nog een instrumentaal niemendalletje staat, iets waar veel bands zich tegenwoordig aan ‘bezondigen’ en ook opvallend is dat er meerdere nummers met een fade-out eindigen, extra tijd op een album waar je niets aan hebt.

Muzikaal en productioneel klinkt het allemaal erg goed, vermeldenswaard is nog dat drummer Rizk de gehele productie voor zijn rekening heeft genomen. (82 /100 )(No Remorse Records)