Metalian – Beyond the Wall

Ronald van Bruggen | 2 November 2022 | CD | No Comments

In 2003 ziet het Canadese Metalian het levenslicht. Er worden 2 demo’s en een split-album uitgebracht, maar in 2009 is het dan zover, debuutalbum ‘Wasteland’ verschijnt. Daarna blijft het voor een vervolg 8 jaar enigszins stil, wat mede komt door enkele bezettingswisselingen. Wel wordt weer een split en 2 EP’s uitgebracht. In 2017 is er dan eindelijk een 2e full-album en dan gaat het hard, want in 2019 het 3e album en nu dan de 4e.

Volgens de info op hun Facebook-pagina speelt Metalian ‘classic heavy metal’, de band wordt zo her en der zelfs de Canadese Judas Priest genoemd. In de kleine 20 jaar dat de band bestaat is er van optredens voor grote bands nooit sprake geweest, zal dat met dit nieuwe album dan misschien gaan veranderen ?

De band begint voortvarend met 4 snelle/uptempo nummers, qua gitaarriffs op zich niet opvallend, maar qua structuur van de nummers wel allen prima nummers met allen fraaie gitaarsolo’s, ‘March to the death’ heeft een fraai melodieus refrein, ‘Motorhorse’ swingt heerlijk, ‘Fire on the road’ heeft een speedmetal-tempo en bevat de fijnste riff van die 4 nummers. Het geluid is inderdaad dat van de klassieke heavy metal, vaak gelardeerd met 2-stemmig gitaarwerk wat altijd fijn klinkt, je vindt er ook zeker een stuk NWOBHM in terug, waar de bewust ? min of meer ‘gedateerde’ productie ook aan bijdraagt. ‘Solar winds’ is van een heel ander kaliber, het ademt de jaren ’70 met de sfeer in de semi-akoestische coupletten, bij de refreinen en de fraaie solo komt er een zwaarder geluid. ‘Rise of the AI’ lijkt ook akoestisch te worden, maar vervolgt al snel in een fraaie licht uptempo stamper met een mooi melodieus refrein, halverwege slaat de band op hol met een heerlijke tempoversnelling met 2x erg lekker rock-and-roll gitaarwerk. Ook titelnummer ‘Beyond the wall’ is een fraai uptempo nummer met uiteraard weer een flitsende solo. ‘Cold thunder’ is een speedmetal-nummer met een heerlijke rock-and-roll gitaarriff, halverwege ruimte voor elke instrumentalist om heel kort te kunnen ‘excelleren’ met aansluitend weer een heerlijke gitaarsolo. Afsluiter ‘Dark city’ opent met een rock-and-roll gitaarriff, ook dit nummer swingt heerlijk.

Metalian levert een zeer verdienstelijk album af, ze doen niets vernieuwends, maar het album boeit van het begin tot het eind en dat is sowieso een compliment waard. 84 / 100 ( Temple of Mystery Records )