Danko Jones – Electric Sounds

Jeroen Schortemeijer | 14 September 2023 | CD | No Comments

“Guess who’s back, mean motherfucker…”. Zo opent het elfde album van de Canadese Danko Jones. Das duidelijke taal. Het trio rockt en beukt weer als vanouds, al worden op deze ‘Electric Sounds’ de AC/DC-riffs wat meer gekoppeld aan punk-rock. Maar het hapt nog steeds even lekker en makkelijk weg gelukkig. Kortom, weer een mooie aanleiding om flink te toeren, want live is toch de beste manier om Danko te ervaren. Daar kan menig festivalbezoeker over meepraten.

Na de stoere midtempo ‘Guess Who’s Back’ rolt ‘Good Time’ wat sneller én aanstekelijker de kamer binnen. Met name het refrein is er één die je kop voorlopig niet uit wil. Die gaat de setlist wel halen. Het titelnummer doet in de verte wel wat aan Thin Lizzy denken, met uitzondering van de schreeuwzang van Jones dan. Het is een lekker opzwepende song geworden, mét gitaarsolo gelukkig. Het vlotte en melodieuze ‘Get High?’ is zowaar een ‘feelgood’ song en dus ook wat lichter van toon, maar al even doeltreffend. Jones zingt meer hier en ook zijn gitaarsolo is overtuigend.

Jaren 90 punk horen we is het lekker meezingbare en catchy ‘Stiff Competition’. Ook het snelle en nogal simpele ‘She’s My Baby’ is nogal punkerig, maar doet me een stuk minder, want veel te eenvormig. Van hetzelfde uptempo punk-laken een pak in ‘Eye for an Eye’ en wat verder op het album in ‘What Goes Around’. Ongetwijfeld live fijne meebangnummers, maar voor mijn smaak wat te rechtlijnig. Dan is de Angus Young riff in ‘I Like It’ een stuk aangenamer. Ook al is het refrein wel erg eenvoudig. Het navolgende ‘Let’s Make Out’ heeft wat meer afwisseling te bieden gelukkig. Fijne track. Afsluiter ‘Shake Your City’ gaat weer de Seks Pistols-richting op, maar beklijft meer dan de andere punktracks, met dank aan het meebrulrefrein.

Al met al bevalt deze ‘Electric Sounds’ best, maar de rocksongs een stuk beter dan de punkerige nummers. Heel hoogdravend en afwisselend zal een Danko Jones album nooit worden, maar opzwepend en aanstekelijk is het sowieso. Geen topper, wel een lekkere plaat.
(75/100 – AFM Records)