Helmut Lotti gaat door met waar hij gebleven is

 Na vele verhalen en filmpjes gehoord en gezien te hebben van een te kleine tent op Graspop waar Helmut Lotti een set ten gehore bracht met louter (Hard)Rock klassiekers begeef ik me vol verwachting naar een volgepakte Bosuil. Ik ben blijkbaar niet de enige die nieuwsgierig is naar deze Belgische zanger en zijn begeleidingsband.

De setlist kent weinig verrassingen en is precies hetzelfde als de voorgaande Hellmut Lotti goes Metal optredens. Te beginnen met Dio’s ‘Holy Diver’ en eindigend met AC/DC’s ‘Highway To Hell’. Uiteraard word ‘Run To The Hills’, het nummer wat heeft geleid tot dit initiatief en deze tournee-reeks ook niet vergeten. Het geluid is in ieder geval weer uitermate goed en zuiver. Ook het volume is aangenaam zodat ik geen gebruik hoef te maken van mijn meegenomen oordopjes.

Hoogtepuntjes zijn de Motorhead/Elvis mashup van ‘Ace Of Spades’ en ‘That’s All Right’ en het nummer ‘Que Je t’Aime’ van Johnny Hallyday. Het geheel wordt ook niet bepaald foutloos gespeeld, wat natuurlijk ook niet hoeft, het is tenslotte een live optreden maar Helmut zelf had wat mij betreft ‘Paradise City’ van Guns ‘n’ Roses beter achterwege kunnen laten en de complete band vergist zich in het toch niet al te moeilijke ‘Paranoid’ van Black Sabbath. Aangezien ze gewoon door blijven spelen, elkaar even lachend aankijken en vervolgens de goede draad weer oppakken heeft nauwelijks iemand door dat het niet helemaal goed gaat.

Pluspunt is dat de nummers niet noot voor noot nagespeeld worden maar de muzikanten er een eigen draai aan proberen te geven. Meestal in de vorm van simpelere gitaar-en baspartijen. De drummer daarentegen slaat wel wat meer noten in de nummers dan eigenlijk hoeft en maakt het daarmee wel wat interessanter. Ook staat er een toetsenist op het podium maar deze man is helaas niet tot nauwelijks te horen. Alleen bij ‘I Was Made For Loving You’ van Kiss is hij goed te horen als hij de gitarist ontlast van het spelen van de gitaarsolo.

De interactie met het publiek is ook goed. Helmut heeft leuke aankondigingen en springt ad rem in op kreten uit het publiek. Ook hoeft hij niet te vragen om mee te zingen of te klappen. Ieder nummer wordt uit volle borst meegezongen en het publiek vindt het allemaal prachtig. Ik persoonlijk ben iets minder enthousiast. Ik heb zeer zeker een leuke avond gehad maar op het eind van de rit blijft het voor mij toch een (goede) coverband met Helmut Lotti op zang.