Mammoth WVH zorgt voor een heerlijke start van de nieuwe maand in de Bosuil

De zoon van een gitaarlegende zijn en dan een eigen band starten. Wolfgang van Halen kreeg veel lof en kritiek over zich heen. Zijn band draagt de naam Mammoth WVH. Mensen hadden problemen met het WVH gedeelte, waarop Wolfgang simpel en sterk reageerde: Waarom zou ik mijn achternaam niet mogen gebruiken? Die groep stond afgelopen maandag avond op de eerste dag in juli in de Weertse Bosuil. Alle gedeeltes van de zaal waren open en dat bewees dus dat veel volk nieuwsgierig was naar wat hij live kwam doen.

Voor Mammoth WVH het podium betrad, werden we eerst opgewarmd door de Kris Barras Band. De Britten waren enorm energiek. Haast nog energieker als een paar maanden terug toen de band hier zelf de main act was. Kris Barras vroeg het aanwezige publiek ook wie er toen bij waren. Een paar handen gingen de lucht in, waarop hij lollig reageerde dat dat er al meer dan helft waren. Voor hun support show stond de Bosuil al goed vol en werd op een gegeven moment ook het balkon toch geopend.

Ze kregen door de bak energie die ze meebrachten de zaal ook goed warm. Hij grapte nog dat hij er stond om de boel op te warmen en als dat niet zou lukken hij problemen kreeg met Mammoth. Helaas was er ook een minpunt aan het concert en dat was dat de gitaar van Barras zelf bijna niet te horen was. De beste man kan en stond veel te soleren, maar hoorbaar waren ze niet echt. Dat bleef de hele show zo. Gelukkig werd de microfoon van Barras naarmate de show wel bijgedraaid, want die hoorde je in het begin ook niet heel goed. Door de bonk energie van alle leden hebben ze ondanks dat, zeker wat zieltjes voor zich weten te winnen en is het de volgende keer bij hun solo show wat drukker.

Ook bij Mammoth WVH stond de microfoon in het begin wat zacht, al werd ook tijdens de hoofdact dit euvel snel verholpen. De band speelde zoals vrijwel altijd fantastisch en dat werd ook duidelijk door het gejuich na ieder nummer wat ze speelde. Hij heeft duidelijk de ‘’taps’’ van zijn vader en dat is juist een mooi soort eerbetoon. Verder zien we op het podium ook de initialen ‘’EVH’’ op de versterkers en de gitaarbanden staan. Echter is alles bij mekaar puur een Mammoth WVH show en niet een aftreksel van papa. Wolgang heeft een sterk stel muzikanten om zich heen verzameld en tot dusver twee sterke albums afgeleverd.

In de Bosuil bewees de band live ook te staan als een huis. Fan favorieten als ‘Mr. Ed’ werden al vroeg de zaal in geknald. Het publiek kreeg er zichtbaar geen genoeg van. Hoewel de band wat minder heen en weer over het podium sprong dan de support wist de live ervaring van Mammoth WVH geen moment te vervelen. Mede door mooie kleine momenten als wanneer gitarist Jon Juardan zijn plectrum gooit naar een jonge fan. Zijn avond kon niet beter.

Na iets meer dan een uur gespeeld te hebben verliet de band het podium. Ze kwamen wel erg vlug terug, de rede daarvoor was volgens Wolfgang dat ze het zo naar hun zin hadden, dat ze niet wilde stoppen. ‘’Normally we take a bit longer’’. Afgesloten werd met het geweldige tweeluik ‘Don’t Back Down’ en ‘Another Celebration at the End of the World’. Daarna was het concert toch echt gedaan en ging het volledige publiek meer dan tevreden huiswaarts. Een mooi begin van juli.