Kort maar krachtig optreden van Frog Leap

Frog Leap is het kindje van Leo Moracchioli, een Noor met Italiaanse roots. Deze multi-instrumentalist maakt metal covers van bekende pop/rocknummers waarbij hij zelf alles inspeelt en zingt. Hij heeft ruim 4,5 miljoen volgers op YouTube. Dit is ook wel te merken aan de opkomst deze avond, de grote zaal van de Effenaar is nagenoeg uitverkocht. Soms doen er ook gastmuzikanten mee in zijn YouTube clips. In de clip van Africa spelen zangeres Hannah Boulton en gitarist Rabea Masaad mee. Deze twee personen maken ook deel uit van de live band die vanavond op het podium staan.

De andere muzikanten zijn bassist Erik Torp en evenals Leo Moracchioli nog een alleskunner namelijk drummer, zanger en naar later op de avond blijkt ook verdienstelijk gitarist Truls Haugen die zijn kost verdiend bij Circus Maximus. PSV heeft Foxy, Frog Leap heeft Bunny als mascotte. Om 20:15 betreed Bunny het podium om als een volleerde dirigent inclusief dirigeerstokje het publiek op te zwepen alvorens Frog Leap het podium betreedt en opent met Ghostbusters. Overigens kan Bunny niet alleen het publiek opzwepen wat hij niet alleen vanaf het podium doet maar ook tussen het publiek opduikt en ook op het balkon laat hij zich regelmatig zien. Ook kan Bunny instrumenten bespelen al is ie niet zo virtuoos als zijn mede bandleden. De tamboerijn, en af en toe gitaar en toetsen neemt hij ter ondersteuning voor zijn rekening.

Bij ‘The Eye Of The Tiger’ waarbij drummer Truls Haugen ook de lead zang tot zich neemt trekt Bunny bokshandschoenen aan om als een volleerde Rocky het podium op en neer te dansen en het publiek nog gekker en enthousiaster te maken dan het al is. Zangeres Hannah Boulton doet niet ieder nummer mee maar is zonder meer een toegevoegde waarde. De nummers waarop ze meedoet zijn wat mij betreft het mooist. Bij het derde nummer ‘Dance Monkey’ maakt ze voor het eerst haar opwachting maar ook op bijvoorbeeld ‘Barracuda’ en ‘Listen To Your Heart’ is het genieten geblazen van deze vrouw.

Bij het nummer ‘Pokémon Theme wisselen gitarist Rabea Masaad en zanger/drummer Truls Haugen van plaats maar dat is nauwelijks merkbaar. Rabea houdt het lekker strak en Truls Haugen gooit er tijdens dit nummer een gitaarsolo uit waar menig gitarist jaloers op zou zijn. Leo Moracchioli heeft geen groot ego. Hij geeft zijn mede bandleden alle ruimte om te schitteren. Alleen in het laatste nummer ‘Zombie’ laat hij zelf even horen wat hij allemaal op gitaar kan.

Het geluid is uitmuntend wat het kijk-en luisterplezier alleen maar vergroot. Is er dan niets wat niet goed is deze avond? Natuurlijk wel maar het zijn slechts kleinigheden. Allereerst is het te merken dat Frog Leap geen echte band is. Ondanks dat het muzikaal foutloos is, is het geen geoliede machine. Dat kan ook bijna niet anders wanneer je vrijwel nooit samenspeelt, maar aangezien dit optreden pas het tweede was van deze tour kan dit alleen maar verbeteren. Wat wel een dingetje is wat mij betreft is de wel heel korte speeltijd. Een krappe anderhalf uur is wat weinig, zeker omdat onze vriend Leo Moracchioli kan putten uit ontelbaar veel nummers.