Mad Max – 35
Op 10 augustus zal de Duitse band Mad Max hun nieuwe album ‘35’ uitbrengen via het Steamhammer/ SPV label.
De band bestaat al sinds 1981 en zoals het jaartal al aangeeft kende de band hun hoogtij dagen tijdens de jaren 80’.
In 1989 ging de band uit mekaar, om vervolgens in 1999 door zanger Michael Voss en gitarist Jürgen Breforth nieuw leven in te blazen met het comebackalbum ‘Never Say Never’. In 2015 verliet de originele bassist Roland Bergmann de band, welke werd vervangen door Thomas Bauer. Samen met drummer vormen Voss en Breforth de band nog als enigste overgebleven originele leden.
Waar het cijfer ‘35’ voor staat is vooralsnog een raadsel. Het is geen heruitgave en is in de discografie van de band hun 12de studio album. Wel is erover te vertellen dat het album gemasterd is door Christoph Stickel (Michael Schenker Fest) En dat de drumpartijen zijn opgenomen onder leiding van Rolf Munkes (Crematory)
Het album wordt geopend met de instrumentale gitaarsolo ‘The Hutch’. Meteen al aan de gitaarsolo is direct te horen dat Christopher Stickel zijn handtekening onder dit album heeft gezet. De gitaarsolo is duidelijk strak, geproduceerd, helder en perfect. Fans van The Scorpions herkennen dit geluid meteen. Bekend maakt bemind?
Ja! Met uitroepteken, want tracks als ‘Running To Paradise’, ‘Beat Of The Heart’, ‘D.A.M.N.’ en afsluiter ‘Paris is Burning’ klinken lekker met stevige drums, bass en gitaren en een lekker in het gehoor liggende refreinen die je mee kunt zingen, zonder dat je het idee krijgt naar een rip off te luisteren van eerdergenoemde bands. De band heeft duidelijk een eigen stijl die weliswaar niet afwijkt van de typische jaren 80’ Heavy Metal sound, maar wel een eigen stempel erop weet te drukken. Deze eigen stempel wordt vooral gekenmerkt door de zang van Michael Voss, die een prettige stem heeft om naar te luisteren.
‘Snowdance’, ‘Already Gone’ en ‘False Freedom’ zijn daarentegen verrassende tracks met een steviger gitaar- en basspel dan al de vorige harde tracks. Qua sound hebben deze veel weg van collega Duitse bands als Bonfire en Warlock (De voormalige band van zangeres Doro Pesch.)
De titeltrack heeft de band op de tracklist voluit geschreven als ‘Thirty 5’. Tezamen met de live opgenomen track ‘Rocky Road’ vormen deze twee een prettige afwisseling op het album. Wat de sound voor deze mid-tempo tracks betreft hebben deze veel weg van Classic Rockbands als Heart en Rainbow.
Een aanrader voor de fans van The Scorpions en natuurlijk ook van alle Michael Schenker projecten. Maar ook fans van Rainbow, Dio, Deep Purple, en Judas Priest zal dit album zeker aanspreken. De band weet een eigen sound te creëren binnen de Classic Heavy Metal stijl en weet dat op een overtuigende en pakkende manier aan de luisteraar over te brengen. Als ze dit ook live weten over te brengen aan een publiek is stoppen helemaal niet meer nodig en is Mad Max here to stay. (85/100) (Steamhammer/ SPV)
Tracklist 35:
1. The Hutch
2. Running To Paradise
3. Beat Of The Heart
4. D.A.M.N.
5. Snowdance
6. Thirty 5
7. Already Gone
8. False Freedom
9. Goodbye To You
10. Rocky Road
11. Paris Is Burning
Line Up Mad Max:
Michael Voss – vocals, guitar
Jürgen Breforth – guitar
Thomas Bauer – bass
Axel Kruse – drums
