Geslaagde Tribute avond in zomers Eindhoven
In een niet al te volle Basement (kleine zaal van de Dynamo) treden vanavond twee Nederlandse Tribute bands op, te weten Concrete Priest die (u raadt het al) nummers van Judas Priest ten gehore brengt en Savatar die nummers van Savatage spelen.
Concrete Priest trapt deze avond af en na een wat stroef begin komt de band er goed in. Aan de podiumpresentatie mag nog wel wat gesleuteld worden want die is behoorlijk houterig. Gelukkig is het muzikaal (met af en toe een vals nootje of een andere dissonant) wel in orde. Helaas vergeet de geluidsman dat Concrete Priest twee gitaristen heeft. De solo’s van Berry Collou zijn vrijwel niet te horen. Groot compliment voor de zanger, het is niet eenvoudig om Rob Halford’s stemgeluid te imiteren maar hij komt aardig dicht in de buurt.
Concrete Priest speelt Judas Priest nummers uit de periode 1970/1980. Alle krakers komen wel voorbij zoals natuurlijk ‘The Ripper’ en ‘Breaking The Law’ die vanzelfsprekend niet mogen ontbreken. Nadat het laatste nummer ‘The Sentinel’ gespeeld is verlaat Concrete Priest het podium om na een korte ombouwpauze plaats te maken voor Savatar.
Belangrijkste man en initiatiefnemer tot het oprichten van Savatar is gitarist Gert Nijboer die zijn sporen in de Nederlandse Metal-Scene al ruimschoots verdiend heeft, onder andere bij Picture en Highway Chile. Savatar speelt nummers van Savatage stammend uit de Criss Oliva periode (1983-1993). Elk nummer is een feest der herkenning met als uitschieters ‘Sirens’, ‘The Dungeons Are Calling’ en ‘24 Hours Ago’.
Ook dit optreden is solide en goed uitgevoerd, Savatar blijft trouw aan het origineel en slaagt
daar goed in. Twee kleine puntjes van kritiek. Zanger Bryan Ketelaars is geen Jon Oliva en de overbodige drumsolo van Richard van Leeuwen had Savatar beter weg kunnen laten om in de plaats daarvan ‘Gutter Ballet’ of een ander nummer wat ze niet hebben gespeeld ten gehore te brengen. Na toegift ‘Jesus Saves’ gaan de zaallichten aan en gaat het publiek tevreden naar buiten om huiswaarts te keren of nog te genieten van het mooie weer op een Eindhovens terrasje. Ik hoop dat er wat meer mensen komen op 23 oktober als ze in de Bosuil in Weert spelen. Ik ben er in ieder geval weer bij.
