Fleddy Melculy brengt toffe show bij Gebr. de Nobel.

Vrijdag 16 december is het eindelijk dan zo ver. Na veel gehoord te hebben over de Vlaamse metalsensatie Fleddy Melculy, brengen de heren dan eindelijk hun bezoek aan Leiden. Vertwijfeld komen de metalheads de steeg bij Gebr. de Nobel in lopen. Rijen met kinderen die duidelijk niet voor Fleddy Melculy komen staan voor de deur. Gelukkig blijkt al snel dat er twee producties gaande zijn en dat het veel te jonge publiek voor het Fris feest in de grote zaal aanwezig is. De kleine zaal is deze vrijdagavond verkozen tot het battlefield waar de metal zal zegevieren.

Helaas is het voorprogramma de Rectum Raiders verhindert, een aantal bezoekers had zich hier enorm op verheugd omdat de naam alleen al episch is. Gelukkig weet de concert dj wel raad met de overgebleven tijd, en wordt er een breed scala aan verschillende rock en metal stijlen gedraaid. De zaal begint zich langzaam aan te vullen met bezoekers en met een kleine honderd man binnen is het prettig vertoefen in de zaal. Dan is het moment daar. De heren van Fleddy Melculy betreden het podium. De aftrap is energiek en een aantal enthousiaste fans laat zich direct gelden. Al meezingend op de tekst van ‘Welkom in Helgie’ drommen zij langzaam naar voren. Opvallend zijn de maskers van zowel de bassist en een gitarist, het draagt verder niks bij aan het optreden maar geeft wel een extra vreemde vibe als je het hebt over podium verschijning.

Een verschijning is wel wat men kan zeggen over een band als Fleddy Melculy, gedurende de show gebeurt er van alles. Er zijn verschillende intermezzo’s met een lullig pauze muziekje op de achtergrond waarin zanger Jeroen Camerlynck met veel humor het publiek weet op te zwepen voor meer. Zo verteld hij gedurende het eerste intermezzo over een evaluatie formulier wat al het publiek mag invullen na de show, wat de toon zet voor een avond vol humor en spot. Tijdens het nummer ‘Apu van de nightshop’ verschijnt Apu op het podium en wordt er een bifirol de zaal in gegooid, die de uitzinnige en gelukkige fan na de show heeft laten signeren. Alles is mogelijk op deze avond.

Muzikaal gezien gebeurt er gelukkig ook veel. De heren imponeren met een goede hardcore vibe. Sterke metalriffs beuken er lekker in. Invloeden van verschillende stijlen zorgen dat het afwisselend klinkt en niet verveeld. De gitaren zijn dreigend en hard, de drums zijn strak en de teksten opzwepend. Ook visueel worden de fans beloond, de heren zijn energiek op het podium en zijn er bij tijd en wijle toffe rook effecten zichtbaar. Halverwege het optreden begint het in zaal dan toch echt te ruiken naar metalzweet, zoals het hoort bij een goed optreden. Door de verschillende pitjes beginnen fans langzaam goed op stoom te raken. Gelukkig roept zanger Jeroen Camerlynck tijdens de intermezzo’s ook op tot het drinken van bier en verbroedering zodat men even op adem kan komen. Pits kennen we in verschillende vormen echter heeft Fleddy Melculy een nieuw idee. De fans knielen neer op de grond en bewegen hun armen als kippen, waarna bij het inzetten van ‘Brood toch wel driekwart van het publiek in een pit terecht komt.

De avond vordert en tijdens het toegankelijke ‘Geen vlees wel vis’ heeft iedereen vrij snel door hoe de tekst werkt en wordt er uit volle borst mee gezongen in de pit. Voorafgaand aan de laatste nummers van de show wordt er een dankwoord aan het publiek uitgesproken. De bescheidenheid siert de mannen die na hun doorbraak met ‘T-shirt van Metallica’ een bijzondere tijd hebben meegemaakt. De heren blijken fan van Hatebreed en weten het nummer ‘Proven’ op een toffe manier te brengen. Alvorens zij het hoogtepunt van de avond ten gehore brengen. Het is tijd voor ‘T-shirt van Metallica’ en de hele zaal gaat los.

Als afsluiter wordt er nog een cover van Sepultura ingeknalt, wat altijd voor enthousiast publiek zorgt. Tevreden fans blijven nog even hangen voor een signeersessie van gekochte merge en een babbel met de vriendelijke zuiderburen.

Al met al een top avond met goede metal, bier en humor. Wat wil een fan nog meer!

Foto’s (C) Armelle van Helden