AnyPlanetAttack- No. 1
Post uit Noorwegen: dat is van Anyplanetattack, voorheen Anyplanet. De band is opgericht door Egil Trøa en multi- instrumentalist Sveinar Hoff. Nederlander Menno Gootjes (gitarist bij Focus) heeft zich als gast lead gitarist aangesloten. De EP ‘No. 1’heeft 4 tracks en 2 bonus tracks, maar toch maar zo’n 23 minuten aan muziek.
De EP heeft een prima rockend instrumentale start met ‘Cyanide Sunrise’. Egil zingt op hoog tempo, en met een leuk licht Scandinavisch accent, een hele lap tekst weg. Tijdens een instrumentaal trakteert Menno op een heerlijk stuk gitaarwerk.
‘The motorcycle helmet of the Elephant Man’ begint met de tekst ‘My name is John Merrick” met een vervormde stem. Het ritme en de melodie zijn pakkend en Egil laat horen dat zijn stem zwaar en laag ook mooi klinkt. De tekst niet helemaal te verstaan; Jammer. Want het gaat over de The Elephant Man, Joseph Merrick. Hij leefde in de 19e eeuw en door bot-tumoren vergroeiden zijn botten en kreeg hij over zijn hele lichaam bulten. Zijn levens verhaal is verfilmd en in ‘The Elephant Man’ wordt hij John genoemd. Sveinar Hoff laat de high hats vol op klinken zonder dat het over de top is. Op het einde klinkt weer de vervormde stem die passend is bij het verhaal.
‘My Blitz’ is de eerste bonus track. Bas en high hats (door gastdrummer Dag Misvaer) voeren de boventoon in het intro. Eyvind Kobberrød bespeelt zijn saxofoon met korte, strakke noten. Als de noten van de sax langer aanhouden komt de jazz naar boven. De hoge tonen van de sax vormen prima contrast met de bas. Zowel sax als bas spelen een geweldige partij. Een mooie vertraging, en bijna zonder pauze gaat het over naar ‘Bazzism’. Het begin is apart, een beetje rommelig.
Al snel gaat ‘Bazzism’ verder zoals ‘My Blitz’ klonk. De korte noten van de sax komen terug en houden best een tijd aan. De hihats zijn volop aanwezig en ook de bas laat goed van zich horen. De noten van de sax worden wat langer en de hihats worden een enkele keer vol op de buitenrand geraakt.
Technisch is alles goed gespeeld en menig jazz liefhebber zal hier lyrisch over zijn. Voor de rockers is het misschien te veel jazz, maar rockers houden wel van bas. Bas liefhebbers komen helemaal niks te kort, want ‘Bazzism’ duurt 6,40 minuten. Op de EP is dit net een minuutje te lang voor de rockers. Bij live optredens nodigt dit nummer uit tot battelen en improviseren. En dan is 6.40 minuten zeker te kort.
Instrumentaal zit alles goed in elkaar. Het ritme van ‘The ligger’ is zo pakkend dat stilzitten onmogelijk is. De melodielijn van ‘Frankfurt revisited’ is meeslepend. Geen één nummer is op het einde fantasieloos weg gedraaid.
Voor 2016 staat een nieuw album op de planning: No. 2. Dit album wordt op cd en vinyl uitgebracht. De basis is klassiek en vermengd met progrock, funk en bluesy soul. Dit wordt een album on naar uit te kijken. (7,5/10) (Eigen Beheer)
