Triggerfinger overrompelt de Effenaar als een wervelwind

Triggerfinger is in de laatste jaren uitgegroeid tot een van de allergrootste rockbands in Europa. Eind vorig jaar verkochten ze al de Heineken Music Hall uit. Eerder dit jaar stonden ze bovenaan in het adresboekje van Jan Smeets toen de Foo Fighters op Pinkpop moesten worden vervangen.

Triggerfinger werd in 1998 in Antwerpen opgericht door de toen al ervaren muzikanten zanger/gitarist Ruben Block, drummer Mario Goossens en bassist Wladimir Geels. Toen Wladimir de band in 2003 verliet werd hij vervangen door Paul van Bruystegem alias ‘Monsieur Paul’. Zo ontstond het huidige Triggerfinger. De mannen hebben 4 studio albums op hun naam, maar je beleeft Triggerfinger pas echt live. Daarom is de band een graag geziene gast op de belangrijkste festivals waaronder Rock Werchter, Pukkelpop, Pinkpop en Lowlands. Ook bracht de band 2 live albums uit waar de live energie van Triggerfinger vanaf spat.

De twee clubshows die de band dit voorjaar in Nederland aankondigde waren dan ook in een mum van tijd uitverkocht. De Effenaar is dan ook gezellig druk met een gemêleerd publiek met daarin opvallend veel vrouwelijke fans.

Douglas Firs

Aan Douglas Firs de zware taak om het publiek op te warmen voor Triggerfinger. De indierock van de band van Gertjan van Hellemont lijkt een beetje misplaatst bij deze hoogmis van de rock ‘n roll. Het publiek is in afwachting van het geweld van Triggerfinger en krijgt de verfijnde dromerige pop van Douglas Firs. De viermansformatie met leden van onder andere Balthazar en Magnus slaat zich hier manmoedig doorheen en zet een fijne gevarieerde set neer. Als na zijn eerste riff de gitaarband van Gertjan loslaat zegt hij gortdroog “Zo begint een geslaagd concert” en zet opnieuw in alsof er niets gebeurd is.

De kracht van Douglas Firs zit in de samenzang tussen zanger Gertjan, keyboardspeler Sem en bassist Simon. De intelligente muziek van Douglas Firs kent vele invloeden, het ene moment klinkt het als britpop, je hoort americana, bij vlagen klinkt de band zelfs als Fleetwood Mac. Het hoogtepunt van de show is het verstilde ‘Shimmer and Glow’. Met hun enthousiasme en muzikaliteit weet Douglas Firs de Effenaar in de loop van de show te overtuigen. De band krijgt dan ook een enthousiast applaus na hun afsluiter ‘Don’t Buy the House’.

Triggerfinger

Het driekoppige rockmonster dat Triggerfinger heet is van alle markten thuis. Als je hun albums luistert en hun liveshows ziet ken je ze als steenharde, nietsontziende rockband. Het grote publiek kent de band vooral van ‘I Follow Rivers’ de Lykke Li cover met het theekopje. Eerder deze week verrasten de heren het publiek opnieuw met een single samen met Belgische legende Wil Tura ‘Als de zomer weer voorbij zal zijn’. Het publiek dat voor ‘I Follow Rivers’ is gekomen wordt teleurgesteld, in de Effenaar niets van dergelijke liflafjes. In het hart van “Eindhoven Rockcity” is het spijkerharde rock ’n roll wat de klok slaat.

Als altijd strak in hun scherp gesneden pakken komen de mannen van Triggerfinger op. Al bij de eerste vlijmscherpe riff van ‘Black Panic’ is het duidelijk waarvoor Triggerfinger is gekomen: Keihard rockend de Effenaar op z’n kop zetten! We treffen een Triggerfinger in bloedvorm, de machtige klappen van Mario zijn stuk voor stuk raak, de grommende bas van monsieur Paul treft je vol in je middenrif en Ruben maakt het af met bijtende riffs en zijn zang die bovenal seks uitstraalt.

De nadruk van de show vanavond ligt op het meest recente album: ‘By Absence of the Sun’. ‘Black Panic’, ‘And There She Was Lying In Wait’, ‘By Absence of the Sun’ en ‘Big Hole’ passeren in een razende vaart voor het eerste oudere nummer wordt ingezet. Dat is het prachtige ‘Halfway Town’, wat na een prachtig verstild intro ontploft in een orkaan van gitaargeweld.

Ondertussen worden we door Ruben geïnformeerd dat Triggerfinger een native Eindhovenaar in haar gelederen heeft: Geluidsman Ken. En niet alleen dat, maar ook dat Ken’s ouder én schoonouders vanavond in de zaal zijn.
‘On My Knees’ is een van die Triggerfinger klassiekers die de essentie van de band blootlegt. Het nummer is opgebouwd rond een smerige gitaarriff en is spijkerhard, maar toch sexy door de stuwende baslijnen van Paul en de zang van Ruben.

Het hoogtepunt van de show is het epische ‘My Baby’s Got a Gun’. De sublieme opbouw van het nummer met de spaarzame riff en de bezwerende zang weet de Effenaar tot de achterste rijen stil te krijgen. Als dan het nummer ontlaadt in een orkaan van geluid ontploft ook het publiek. Na de ontlading verstilt het nummer weer even plotseling en zingt Ruben onversterkt de Effenaar weer helemaal stil.

‘All This Dancin’ Around Again’ is een volgend hoogtepunt van de show, volgens Ruben “Zou dit nummer over dansen kunnen gaan, u moogt dan ook dansen zoals het u belieft”. ‘All This Dancin’ Around Again’ wordt voorgestuwd door een uiterst funky ritme soepeltjes neergelegd door Mario en Paul. Aan het einde van het nummer gaat het podiumlicht uit en is het tijd voor de drumsolo, die sfeervol wordt uitgelicht door Ruben en Monsieur Paul die met schijnwerpers in de hand over het podium bewegen.

Na het heerlijke ‘Is It’ is de reguliere set afgelopen en gaan we bijna naadloos over naar de toegiften.
‘Perfect Match’ wordt stak en übercool gespeeld. ‘The Game’ is opgebouwd rond een sexy gitaarrif en de soepele stem van Ruben. De afsluiter van de toegift is de cover ‘Man Down’ van Rihanna, dat door Triggerfinger compleet eigen wordt gemaakt in een snoeiharde maar o zo sexy uitvoering. En het is nog niet op! Triggerfinger komt nog een keer terug voor nog een laatste portie rock ’n roll: In razende vaart wordt ‘First Taste’ van ‘What Grabs You’ gespeeld.
Triggerfinger in deze vorm is een belevenis. De band is onmiskenbaar een van de allerbeste rockbands ter wereld. De ambiance van een dampende rockclub als de Effenaar waar het publiek dicht op de band staat en er interactie is tussen de band en het publiek geeft de show nog een extra dimensie. Knetterhard en altijd sexy overrompelt Triggerfinger de Effenaar als een wervelwind!