BLIKSEM en Death Alley – Klein publiek, grootse shows

De Pul had op 15 januari een avond met de nieuwe lichting harde bands uit de lage landen geprogrammeerd. Death Alley uit Amsterdam en BLIKSEM uit Antwerpen waren naar Uden afgereisd voor een avondje onversneden rock ’n roll.
Helaas liep Uden en omstreken niet massaal uit voor deze talentvolle rockers. Het publiek in de popzaal van de Pul telde niet meer dan 40 zielen. Het sierde beide bands dat ze zich niet door de geringe opkomst van de wijs lieten brengen en speelden of hun leven ervan af hing. De die-hards in het publiek waren ook vastbesloten er een mooi feestje van te gaan maken. Zo werd het toch nog gezellig.

Death Alley

Het ging de laatste tijd hard met Death Alley. Na het uitbrengen van hun debuutalbum ‘Black Magick Boogieland’ in juni van 2015 hebben de mannen heel veel gespeeld. Onder andere op de afterparty van het Speedfest, maar ook op Breda Barst. Een voorlopig hoogtepunt zal het optreden op Eurosonic/Noorderslag zijn. Onder andere de Volkskrant tipte Death Alley als een van de bands die je op Eurosonic/Noorderslag gezien moet hebben.

Death Alley speelde met de rauwe energie van de punk maar de band laat zich niet zo gemakkelijk in een vakje vangen. Zo hoor je invloeden de compromisloze rock and roll van bijvoorbeeld Motörhead, maar ook van spacy psychedelische bands als Hakwind, maar ook Black Sabbath is nooit ver weg. Onder aanvoering van de onweerstaanbare gitaarriffs van Oeds en het schijnbaar onuitputtelijke enthousiasme van zanger Douwe zette Death Alley een heerlijke show neer.
‘Black Magick Boogieland’ het titelnummer van Death Alley’s debuutalbum met zijn onweerstaanbare gitaarriffs was een eerste hoogtepunt van de show.
Death Alley was afgelopen jaar bijna profetisch toen de band half december een eerbetoon aan godfather of rock and roll, Lemmy Kilmister, uitbracht met de single ‘Motorhead’. ‘Motorhead’ is een cover van het laatste nummer dat Lemmy voor Hawkwind schreef. Toen Lemmy op 28 december stierf kreeg dit nummer natuurlijk compleet andere lading. Gepassioneerd, lomp en hard, maar ook psychedelisch en spacy werd ‘Motorhead’ zo’n beetje het hoogtepunt van de avond.
Death Alley sloot haar puike show af met het epos ‘Supernatural Predator waarin tijdens lange jams om de hoofdrol werd gestreden tussen de grommende bas en de fuzz gitaar.

BLIKSEM

Bliksem werd in 2008 opgericht als thrashmetal band. Het was dan ook niet evident dat Peggy als vrouw de microfoon ter hand zou mogen nemen in de band. De mannelijke bandleden waren bang dat BLIKSEM hierdoor bekend zouden als gothic band. Nadat Peggy had bewezen dat ze niet alleen heel mooi maar ook heel rauw kon zingen werd ze aangenomen en groeide ze uit tot de frontvrouw van de band.

Bliksem bracht eind augustus haar tweede album uit; zonder valse bescheidenheid ‘Gruesome Masterpiece’ geheten. De band maakt op dit album duidelijk dat het label “Thrashmetal” veel te beperkend is voor BLIKSEM. Vingervlugge thrashers worden afgewisseld met minder snelle, maar zeker zo intense nummers als het inktzwarte ‘Morphine Dreams’
De muzikanten van BLIKSEM betraden als eerste het podium om de opener ‘Crawling in the Dirt’ te starten als een soort welkomstcomité voor zangeres Peggy. Ondanks haar zwart-groene jurk maakte Peggy vanaf haar eerste schreeuw meteen duidelijk dat ze niet zo’n gothic meisje is, maar dat ze echt kan zingen en tegelijkertijd stoer, sterk en sexy kan zijn.
BLIKSEM speelde hard, strak, ruig én muzikaal, het samenspel én de duels tussen gitaristen Jeroen en Toon vormden de basis voor het bandgeluid.
De momenten waarop de band het tempo een standje terugschroefde vormden de hoogtepunten van de show. Te beginnen bij het beklemmende ‘Room Without a view’. Het “Inktzwarte Slaapliedje” zoals Peggy ‘Morphine Dreams’ aankondigde, kreeg een prachtige gedreven uitvoering. Last but not Least was ook ‘Out of the Darkness’ met haar prachtige, slepende intro een van de hoogtepunten van de show.
Het is eigenlijk schande dat er maar zo weinig toeschouwers op een show van zo’n getalenteerde afkwamen in Uden. Toch wisten de bands er samen met het aanwezige publiek toch een mooi feestje te bouwen.

 

Foto’s (C) Joop Koning