The Sore Losers – Skydogs
The Sore Losers werd in 2009 opgericht. De bandnaam is geïnspireerd op de gelijknamige cultfilm uit 1997. Skydogs is het derde album van de Sore Losers. In 2010 bracht de band haar titelloze debuutalbum uit. In 2014 volgde het doorbraakalbum ‘Roslyn’waarmee het viertal het tot het hoofdpodium van Rock Werchter schopte.
Voor haar derde album toog de band samen met producer Dave Cob, bijgenaamd “de Rick Rubin van Nashville” naar de analoge Vox-Ton studio in Berlijn. The Sore Losers nam alles live in de studio op, wat tot een rauwe, opwindende en directe rock ’n roll plaat heeft geleid.
In 10 korte soms ziedende nummers laaat the Sore Losers de luisteraar ademloos achter. Vanaf de eerste lome fuzzy riffs van ‘Blood Moon Shining’ tot de laatste gitaarakkoorden van het verhalende ‘White Whale’ weet ‘Skydogs’ te boeien.
Je hoort hoe de band haar invloeden die variëren van Led Zeppelin tot the Beatles en Muddy Waters weet om te zetten in eigenzinnige rock ’n roll nummers. Klinkt ‘Blood Moon Shining’ alsof Wolfmother in de Belgische klei geland is, in het punky ‘Cherry cherry’ klinken the Ramones en MC5 in al hun hevigheid door. Maar altijd staat het stempel van the Sore Losers erop, daarvoor staan het typische stemgeluid van zanger Jan Straetemans, maar vooral het virtuoze gitaarwerk van Cedric Maes garant.
Het rauwe, sexy ‘Dirty little pretty thing’ is met zijn dwingende gitaarriffs een van de hoogtepunten van het album. Het moddervette rock ’n roll anthem ‘Nightcrawler’ is het absolute hoogtepunt. ‘Nightcrawler’ zal zonder enige twijfel uitgroeien tot een van de live favorieten van de band.
‘Skydogs’ sluit af met ‘White Whale’, een van de spannendste nummers van het album. Het nummer laveert tussen krachtige rock ’n roll en slepende gitaarsolo’s.
België blijkt andermaal een gezonde voedingsbodem voor opwindende rock ’n roll. The Sore Losers tonen met ‘SkyDogs’ aan dat rock ’n roll verre van dood is. Met korte, rauwe en puntige liedjes weet de band te overtuigen. De rock ’n roll van the Sore Losers is luid en rauw, maar nooit hoekig en lomp. Met dit overtuigende recht voor zijn raap rock ’n roll album op zak voorzie ik een mooie festivalzomer voor the Sore Losers. Release datum 18 maart 2016
(8/10, Excelsior Recordings)
