Beyond God – A moment of Black

Beyond God is een Nederlandse “female fronted” symfonische metal band. Drummer Ferry Guns (die ook de orkestrale programmering doet) heeft in 2008 de basis gelegd voor Beyond God. Een paar jaar later kwamen gitarist Twan Smolders en bassist Lukasz Kubaszak er bij. In 2013 kwam hun debuut EP uit. Dit maakte de weg vrij voor optredens. Ondertussen werd er geschreven aan nieuwe nummers. Begin vorig jaar werd Meryl Foreman de nieuwe leadzangeres. ‘A moment of back’ is hun eerste full cd.

‘A beautiful beginning’ begint erg zacht, langzaam zwelt het volume een beetje aan. Toch zet ik het volume iets harder, want het volume van de productie zelf is vrij zacht. De basis is klassiek. De uitvoering is sferisch en bijna theatraal. Dit openingsnummer heeft de impact van film muziek. Van mij had dit gerust langer mogen duren dan 1.50 minuten. Dit is met recht een mooi begin.

De metal komt naar boven in ‘Prince Creep’. Af en toe hoor je klassieke koorzang. De koorzang is als instrument ingezet. Dit combineert mooi met de metal sound, en is bovendien goed gemixt in de boxen. Aangename duistere klanken zijn in balans met het geluid van strijkers. Een wending naar lichtere muziek volgt. Nu valt op hoe helder en krachtig Meryl’s stem is. Toch is te horen dat haar stem vrij jong is. Natuurlijk is dit géén verwijt. Diverse wendingen volgen elkaar op. Een bijna dramatisch klinkend orkestraal stuk bestaat uit heel wat lagen. Mooi nummer van begin tot eind.

Het intro van ‘Send a child’ is goed opgebouwd met het geluid van o.a. strijkers en pauken. Al snel komt de metal weer om de hoek kijken. Meryl articuleert goed. Maar soms plakt ze de woorden aan elkaar. Hierdoor is ze niet altijd goed te verstaan. Ook hier is de koorzang mooi toegevoegd, wederom als instrument. Meryl gebruikt haar stem even later ook als instrument. Wat heeft ze een hoog bereik, klasse! ‘Ghost ship’ heeft een metal start. Pakkend en soms hoog ritme dat zeker live voor een goede sfeer zal zorgen. Hier valt de power van Meryl’s stem weer op. De strijkers klinken hier te blikkerig. Mooie opbouw naar einde.

De klassieke start van ‘Passion’ duurt slechts enkele seconden. Dan barst de metal los. Even is het “up tempo van de bovenste plank”. De wendingen in dit nummer zijn minder voorspelbaar dan in sommige voorgaande nummers. Het einde is op een iets te voorspelbare manier langzaam weg gedraaid.

‘A moment of black’ heeft 11 nummers. Toch duurt de cd nog geen 50 minuten. Doorgaans is het geluidkwaliteit iets te vlak. Hierdoor word je minder geraakt omdat de nummers iets te oppervlakkig overkomen. Vooral bij ‘Nocture’ is dat jammer. De tekst is mooi, het nummer is in balans. Maar er zit een dof laagje over heen. Je wordt pas echt geraakt op het einde bij Meryl’s sublieme solo uithaal. Als de geluidskwaliteit perfect was geweest, had dit nummer je waarschijnlijk kippenvel bezorgd.

De verdeling tussen metal en klassiek is prima. Een aantal intro’s lijken in eerste instantie iets te veel op elkaar, de aandacht verslapt een beetje. Daardoor valt het laagje over laagje minder goed op. Bovendien is door de iets te vlakke geluidskwaliteit het laagje over laagje minder goed te horen. Ook het contrast tussen de duistere muziek en de heldere, hoge klanken komt hierdoor minder goed tot hun recht. Beyond God heeft een eigen sound. ‘A moment of black’ is een toegankelijk album. Dit nodigt uit om de cd lekker hard te zetten.

(7/10, Painted Bass Records)