Poseydon – Masterpiece

De aanhouder wint is een spreekwoord dat in het geval van Poseydon hopelijk ooit eens bewaarheid wordt. Zeker voor gitarist Alain De Block mag de Belgische metalscene een kaarsje branden want al bijna 25 jaar lang tovert hij met de regelmaat fantastische songs uit zijn gitaarbrein voor zowel Poseydon als in het verleden Everglow.

Toen ik ergens begin jaren negentig kennis maakte met deze band uit mijn eigen dorp, tijdens een liveset, stond ik verbijsterd naar het podium te kijken. Wat de eerste versie van Poseydon live liet zien was ongelooflijk. De op thrash en death geïnspireerde songs kregen een lekkere crossover mee en mede dankzij de toenmalige zanger kreeg je een zeer origineel stukje zware metal te horen.Mocht Poseydon een Amerikaanse band geweest zijn, hadden ze waarschijnlijk nu nog steeds hoge toppen gescheerd in het circuit want luttele tijd na dit optreden begon de opmars van bands als Machine Head en consorten die toch enkele jaren meedraaiden aan de metal subtop.

Met ‘Masterpiece’ weet Poseydon zichzelf opnieuw op de Belgische metalkaart te zetten want ook nu weer weet het gezelschap tien songs uit de instrumenten te toveren die de geplaveide paden van thrash en death ver overschrijden, iets dat ze met een song als ‘The Tempest’ extra in de verf zetten. Het gitaarspel van bandleider Alain De Block eist geregeld de hoofdrol op in de songs maar dit wel steeds in dienst van de song. Luister maar eens naar zijn solo op ‘Blind Faith’. Daar kunnen heel wat snarenplukkers nog iets van leren. De Block mag zich helemaal uitleven in het instrumentale pareltje ‘Tortured Shadows’ waarin hij al die jaren ervaring samenbalt in een opmerkelijke gitaarsong.

Poseydon anno 2016 weet nog steeds de juiste technische thrash/death snaren te beroeren zoals midden jaren negentig en mag nog altijd beschouwd worden als één van de pioniers van deze scene in ons kikkerlandje. Met ‘Masterpiece’ leveren ze een echt meesterstuk af dat hopelijk voor hen eens wat grotere en bredere deuren opent. Hopelijk krijgen ze in 2017 eens een kans op enkele festivals want dat verdienen ze na al die jaren echt.

(8,5/10, Eigen Beheer)