Gentle Savage – Introduction (EP)
Gentle Savage is een film. Liever gezegd: een tamelijk slappe Western uit 1973, met een voor die tijd wel gewaagd thema. Dat moet gezegd. De synopsis in een paar zinnen: indiaan wordt beschuldigd van verkrachting van blank meisje, dat in werkelijkheid door haar eigen vader is misbruikt. Indiaan wordt gevangen genomen, diens familie uitgemoord en het huis platgebrand. Onrecht in al haar vormen. Of de Finse formatie onder de naam Gentle Savage haar inspiratie heeft gehaald uit deze film, is niet geheel duidelijk, maar de mannen uit Kuopio laten zich wel graag als soort cowboys portretteren. Tussen de bomen, want wie Finland zegt, zegt bomen. Bomen en rendieren, maar die laatsten ogen tamelijk suf naast een stel stoere rockers.
Wie Finland zegt, zegt doorgaans ook metal en wel van de meest duistere soort. Uit de krochten van menig Fins stadje komt de donkerste soort death en thrash metal. Wie het land wel eens heeft bezocht en verder is gekomen dan de hoofdstad Helsinki, snapt vermoedelijk ook wel waar die duisternis vandaan komt. Finland is pikkedonker, liefst negen maanden van het jaar. Des te opmerkelijker is het geluid van deze band die gewoon recht toe-recht aan rock ‘n roll ten gehore brengen. Zonder enige opsmuck, zonder enige pretentie, zonder die donkere en duistere Finse saus. Niet onbelangrijk: de mannen zingen in het Engels en hebben dus ambitie om ook buiten de eigen landsgrenzen naam en faam te maken.
Gaat dat lukken met deze EP? De opening is niet bijster origineel. ‘Bring back Rock ‘n Roll – Let the good times roll’. De Nobelprijs voor de literatuur zullen ze er niet mee winnen. Het is allemaal nogal clichématig. Dat geldt eigenlijk voor het geheel. De sound van de band doet in de opening erg denken aan southern rock van bands als Lynyrd Skynyrd of Skinny Molly, inclusief het mondharmonicaatje van ‘Brother Andy Liukko’ in het intro en een voorzichtig Hammondorgeltje in de achtergrond. Simpele riff in D op een stampende vierkwartsmaat en klaar. Daar houdt de vergelijking met de uitgesproken Rednecks onder de Confederate-vlag op, al grossiert Finland in bands die zichzelf behoorlijk politiek profileren. Finnen zijn nu eenmaal een trots volk en dat komt regelmatig in lyrics tot uitdrukking. ‘Bring Back Rock ‘n Roll’ hoort echter niet in die categorie thuis. Een matige opening en dientengevolge niet heel erg veelbelovend.
Maar dan… ‘Far Side’, de tweede track. Alsof je naar een heel andere band zit te luisteren. Hier klinkt Gentle Savage wel donkerder met bijpassende, onheilspellende tekst die een wereld ‘op het randje’ – ‘the far side’ – schetst. De basisriff is geniaal. De solo briljant. De vocalen van frontman Tornado Bearstone – nee, dat zal zijn echte naam niet zijn, gokken wij – verrassend. Vol goede moed dus op naar de laatste, derde track, al doet de titel vermoeden dat we hier verder gaan waar de opening stopte: ‘Hey Hey Hey’. Hier komt de southern rock-sound weer helemaal terug. Inclusief nikszeggende niks-aan-de-hand-tekst. Over een nachtje uit op zaterdagavond, het oppikken van een schone deerne en een band die hard speelt. Het wachten is op de honky tonk-barpiano die de gitaarsolo begeleidt en jawel… present.
Zo jammer. Want Gentle Savage laat met één song een ongelooflijk potentie horen, mede door het fantastische werk van producer Janne Tolsa. Die kennen we onder anderen nog van de Finse metalformatie Eternal Tears of Sorrow. Tegenwoordig is Tolsa eigenaar van de Note One Studio in Kuopio waar hij tal van bands een moddervette sound bezorgt. Zijn signatuur is in ‘Far Side’ duidelijk te horen en van dat kaliber mogen ze een hele cd opnemen. Dát voegt iets toe. In een interview op de Finse site savonsanomat.fi vertellen de bandleden dat ze juist de diversiteit van de band willen laten horen op de EP, maar vooral ‘eerlijke rock’. Da’s mooi, maar ook ‘eerlijke rock’ moet wel iets brengen wil het opvallen in de honderden releases die elke maand uitkomen. Dat doet alleen ‘Far Side’. De rest zal het ongetwijfeld leuk doen op festivals. Na heel veel bier. Of Finlandia wodka.
(60/100, Inverse Records)
