Distillator – Summoning the Malicious

Facebookrssmail

De vorige plaat, het uit 2015 stammende ‘Revolutionary Cells’, van dit Twentse thrash metal trio Distillator hakte er lekker in destijds. De furieuze “old school” thrash metal bracht de luisteraar terug naar de 80’s van de studs, stalen kettingen en de kogelriemen zonder ook maar enigszins gedateerd over te komen. Distillator maakt in ieder geval een verpletterende indruk met het album en speelt en toert veelvuldig in zowel dit kikkerlandje als (ver) buiten onze landsgrenzen. Van lokale festivals tot aan het prestigieuze “70000 Tons of Metal Cruise”, optredens met grootheden als o.a. Metal Church, Anthrax, Raven, Testament en het momenteel populaire Gojira, de drie heren kunnen dit allemaal bijschrijven op hun C.V. en dankzij de gedrevenheid zowel op plaat als op het podium geheel niet onverdiend.

Het uitbrengen van een geweldig (en goed ontvangen) debuut is leuk maar brengt voor menig band enorm veel stress met zich mee om met een waardig opvolger op de proppen te komen. Distillator heeft daar blijkbaar niet zoveel problemen mee en dendert gewoon door op de koers die al ingezet was.

‘Blinded By Chauvinism’ opent dit ‘Summoning the Malicious’ meteen met een klap in je smoel en het gas gaat er direct op, snelle en zeer strakke “old school” thrash met heerlijk soleerwerk van Laurens “Desecrator” Houvast die tevens garant staat voor de grimmige vocalen met hoge uithalen. Song nummer twee, ‘Mechanized Existence’ begint met een wat trager ritme maar slaat na enkele seconden met een woest hakkende riff weer over naar de hoogste snelheid om vervolgens weer af te zakken naar een rustigere en spannende eindpassage met een hoofdrol voor het uitstekende baswerk van Frank “Frankie Suim” te Riet.

Distillator speelt gedurende het vervolg van dit gehele album voortdurend, zonder enige strakheid te verliezen, met dit soort tempowisselingen. Het blijft in elke song echter wel weer een verassing op welk moment de hoogste versnelling gehaald gaat worden. Ondanks dat het beukwerk een genot is om naar te luisteren zijn de nummers ‘Enter the Void’ (voor Distillator begrippen mid-tempo) en het langste en één na laatste nummer van het album ‘The King of Kings’ (06:12) welkome rustpunten op dit niet al te lange album met een enorme energie rush. Afsluiter ‘Megalomania’ sluit dit album af zo als het begon…nog even volle bak, nog even de hoogste versnelling en nog even drummer Marco Prij pijnigen om het razende dubbele bass geluid te produceren.

Distillator levert wederom een knap album af en conceptueel is dit pas nummer twee van een drieluik. Dus na de komende shows en tours is er weer iets om naar uit te kijken.

(92/100 Empire Records/Soulfood)

01 Blinded By Chauvinism
02 Mechanized Existence
03 Estates of the Realm
04 Summoning the Malicious
05 Enter the Void
06 Algorithmic Citizenship
07 Stature of Liberty
08 The King of Kings
09 Megalomania

Facebooktwitterredditpinterestmail

PJ