CD van de Week: Michael Schenker Fest – Resurrection

Gitaargod Michael Schenker is inmiddels 62 jaar jong en weer helemaal back in action! Hij heeft door de jaren heen ontelbare albums gemaakt. Hij was slechts 11 jaar toen hij met zijn oudere broer Rudolf Schenker mee mocht doen met The Scorpions. Op zijn 16e speelde hij mee op de plaat Lonseome Crow van de band van zijn broer. Schenker heeft een turbulent leven geleid als rockicoon. Hij was altijd iemand die een behoorlijke eigen mening had en wist wat hij wel en niet wilde. Zo werd hij in de jaren ’70 gevraagd door The Rolling Stones om Mick Taylor te vervangen. Door Aerosmith om Joe Perry te vervangen en na de dood van Randy Rhoads door Ozzy gevraagd om bij de band te komen. Ozzy verklaarde dat Schenker te veel eisen stelde en het daarom niet geworden is. Schenker zelf verklaard dat iets in hem zei “ als jij je leven wilt vergooien moet je de baan nemen” maar dat wilde hij dus niet.

Het gaat de laatste jaren weer goed met Schenker, hij heeft zijn relatie met de alcohol achter zich gelaten en hij lijkt meer mens geworden te zijn. Ook is hij sinds een jaar of tien niet meer podiumschuw, iets wat hem zijn hele leven tot aan 2008 heeft achtervolgd en ervoor heeft gezorgd dat Michael Schenker eigenlijk alleen maar kleine en intieme shows wilde doen. Tegenwoordig lacht hij, praat hij en maakt zelfs grappen tijdens zijn shows. Gelukkig heeft zijn gitaarspel er nooit onder geleden.

Na de eerste plaat van The Scorpions werd hij gevraagd Bernie Marsden te vervangen bij UFO. Met deze band heeft hij een aantal legendarische albums gemaakt. In oktober 1978 verliet hij de band. Dit was enkele maanden voor de release van de inmiddels live klassieker Strangers In The Night van UFO. In 1979 startte hij met zijn eigen band The Michael Schenker Group. Daarna heeft hij nog veel verschillende bands en projecten gehad en ook vooral veel verschillende zangers.

En dan als je als laatste een geweldige live plaat hebt uitgebracht (Michael Schenker Fest Live Tokyo) en daar zeer veel goede reacties van de fans op hebt mogen ontvangen moet je met een studio album op de proppen komen. Wat doe je dan? Dan nodig je gewoon alle zangers uit waar je de live plaat mee gemaakt hebt en als extra bonus nog een extra zanger.

Als ik goed geteld heb is Resurrection zijn 17e studioplaat. Het album opent met het nummer Heart and Soul wat erg veel weg heeft van een Ayreon nummer. Verderop in het nummer een erg lekkere solo van de master himself, maar ook van niemand minder dan Metallica’s Kirk Hammett die een solo speelt in dit nummer. Een perfecte opener voor de toekomstige live shows lijkt mij!

Warrior is de eerste singel van dit album en hierop zijn alle vier de zangers te horen. Schenker wilde in eerste instantie een aantal nummers opnemen waarop alle vier de zangers te horen waren maar heeft later besloten dat het beter zou zijn om de zangers allemaal een eigen nummer of nummers te geven.

Resurrection is een zeer melodieus album geworden wat lekker weg luistert. Het telt 12 nummers waarvan 1 instrumentaal nummer (Salvation). Echt elke gitaarsolo is om van te smullen en dat in combinatie met de vier verschillende zangers maakt Resurrection en mooi gevarieerde plaat. Had Schenker ervoor gekozen om een nieuwe plaat te maken met bv alleen Robin McAuley of Doogie White had hij misschien tekort geschoten in kwaliteit want wat is het toch een genot om Graham Bonnet en Gary Barden te horen zingen!

En toch mis ik de krakers als Love Too Love, Lights Out, Armed And Ready, Desert Song, Cry For The Nations enz. De nummers van tegenwoordig zijn allemaal wat vlakker. Maar ja dan ben ik misschien ook een mijmerende ouwe rocker die vind dat vroeger alles beter was?

Maar toch blijft de vraag in mijn hoofd spelen waarom “onze” rockhelden die al een jaar of 30/40 meedraaien toch elke keer weer nieuw materiaal willen uitbrengen? Michael Schenker Fest vorig jaar nog gezien in Zoetermeer en dat was echt een feest der herkenning door de oude vertrouwde bekende klassiekers en dat is dan ook de kracht van zo’n optreden. Ik troost mij dan ook maar met de gedachten dat als de band weer komt optreden er misschien van de 12 nieuwe nummers slechts 4 gespeeld worden en de rest van de setlist zal bestaan uit die lekkere oude shit! 😉
Maar voor alle Michael Schenker fans is dit weer een must have uiteraard! (75/100) (Nuclear Blast Records)

Line up:
Michael Schenker | guitars, backing vocals
Gary Barden | vocals
Graham Bonnet | vocals
Robin McAuley | vocals
Doogie White | vocals
Chris Glen | bass
Ted McKenna | drums
Steve Mann | guitars, keyboards

Tracklist:
1. Heart And Soul 4:20
2. Warrior 5:21
3. Take Me To The Church 4:46
4. Night Moods 4:29
5. The Girl With The Stars In Her Eyes 3:48
6. Everest 3:42
7. Messing Around 4:34
8. Time Knows When It´s Time 4:23
9. Anchors Away 4:26
10. Salvation 3:38
11. Living A Life Worth Living 3:51
12. The Last Supper 4:52