Navarone doet de Dru schudden op haar grondvesten

Navarone bestaat dit jaar 10 jaar. De band viert dat heugelijke feit samen met haar fans. Begin april bracht Navarone een limited edition ep uit met daarop 2 nieuwe nummers en de band gaat uitgebreid op toernee om samen met de fans lekker te rocken.

Navarone neemt een goede vriend van de band mee op sleeptouw. Robin Borneman, de singer-songwriter uit Oss mag de avond openen.

Robin Borneman

Robin Borneman is een grote meneer in de Verenigde Staten, in de wintermaanden toert de singer-songwriter met het Trans Siberian Orchestra langs gigantische ijshockey arenas om avond aan avond voor tienduizenden fans op te treden met bombastische progressieve rockshows. Thuis in Nederland is hij gewoon weer Robin Borneman, singer-songwriter die in intieme clubshows het publiek betovert met prachtige mysterieuze muziek, maar bovenal met zijn waanzinnige stem.

Robin komt op met alleen een akoestische gitaar. Hij opent gedurfd met een a-capella uitvoering van de traditional ‘Way Fairing Stranger’. Het publiek in de Dru houdt de adem in en luistert in stilte. Dat is de voorbode voor een prachtige, verstilde show, waarin Robin Borneman zijn stem zonder verdere opsmuk voor zichzelf laat spreken.

Robin speelt covers van inspiratiebronnen als Xavier Rudd, het ijzingwekkend mooie ‘Spirit Bird’ en een prachtige uitvoering van Chris Isaak’s ‘Wicked Games’.  Maar het allermooist zijn toch zijn eigen nummers. Het prachtige liefdeslied ‘Muriel’ bijvoorbeeld, in al haar eenvoud glorieert de prachtige stem van Robin. Maar het absolute hoogtepunt van de show is het afsluitende ‘Awake’ een episch nummer dat klein begint maar opbouwt richting een onvermijdelijke climax.

Het publiek in de Dru moet even bijkomen na deze verstilde maar intense show. Robin kondigt gelijk zijn terugkomst in de Dru aan. Op 30 maart 2019 treedt hij samen met zijn band op.

Navarone

Het contrast met Robin Borneman kan bijna niet groter zijn. Vanaf de eerste riff maakt de band duidelijk wat de bedoeling is. De Dru moet platgerockt worden. De band opent met ‘Loud & Clear’, het titelnummer van de recent verschenen ep. Robin’s strakke drumklappen stuwen deze neurotische rocker genadeloos vooruit waarna de gitaren van Roman en Kees het afmaken met smerige riffs, kortom “In your face rock ’n roll”.  Met het intens groovende ‘Snake’ hebben we al vroeg in de show een hoogtepunt te pakken: Bram en Robin leggen met een doordaverende groove het fundament waarop de gitaren, maar vooral de zang van Merijn ‘Snake’ tot grote hoogte tillen. Navarone kijkt vanavond terug op 10 jaar en alle drie de albums zijn vertegenwoordigd. Zo keert ‘Highland Bull’ van debuutalbum ‘A Darker Shade of White’ terug op de setlist in een een duistere en beklemmende uitvoering. Ook ‘Smash ’n Grab It’ van ‘Vim & Vigor’ krijgt een smerige uitvoering anno 2018 mee. ‘December’, het eerste nummer dat de band schreef, blijft met zijn fantastische opbouw en vooral de fantastische strot van Merijn een van de hoogtepunten van elke Navarone show.

Navarone heeft half april iedere ochtend een cover gespeeld in de ochtendshow van Veronica, een van de hoogtepunten van deze week was die uit de nineties: Pearl Jam’s Black. In de Dru gaat Navarone hier bijna moeiteloos overheen. Prachtig, muzikaal en intens steekt Navarone de meesters van Pearl Jam naar de kroon. Met de samenzang van ‘The Wander’ en de opwindend rockende funk van ‘The Red Queen Effect’ komt er een einde aan de reguliere show.

In de toegift gaan de registers nog eens vol open.  ‘Days of Yore’ doet met zijn dynamiek en bombast denken aan de hoogtijdagen van Queen. Tijdens het afsluitende ‘Lonely Nights’ verandert de Dru in een springende massa en wordt het refrein massaal meegezongen. De kenmerkende gitaarriff wurmt zich in je hoofd en bij het uitgaan van de zaal neuriet menig fan het riffje nog na.

Navarone in deze vorm is klaar voor de grotere podia.

Foto (c) Hans Anneveldt, archief RockMuZine