Hellucination – Multiverse

Hellucination is in 2010 opgericht in Rome. Dit viertal speelt een mix van death en groove metal. Ik ben een liefhebber van o.a. rock en metal. De death metal valt daar meestal (net) buiten. Maar de toevoeging van groove metal verandert de zaak. Groove bevat wat thrash elementen. En vooral hardrock, waarbij de rol van de drums vaak belangrijk is.

‘The First Ten Seconds’ heeft een uitgebreide rustige start. Je weet dat er een wending gaat komen, maar Hellucination bouwt de spanning  op. Na ongeveer een minuut komt de metal om de hoek kijken. Goed strak gespeeld met gave snaren. Deze sterven even later weg, en daarmee ook deze instrumentale openingstrack.

‘Iron Sky’ start met een sirene/ luchtalarm. Hierna hoor je een gave, langaanhoudende grunt. De toon is gezet!  Francesco Xella grunt een aantal zinnen, waarin hij wat variatie laat horen. Er volgt een instrumentaal stuk met natuurlijk zware snaren, aangenaam zwaar. Bovendien hoor je ook gillend gitaarwerk. Het tempo gaat even flink omhoog. Grunten en instrumentale stukken/stukjes blijven elkaar afwisselen. Aan het eind is er een verrassend stukje muziek. Dit is muziek van misschien wel 60 jaar geleden.

In ‘Artificial Life’ gaat de groove metal hand in hand met de death metal en de grunts. Ook in ‘There Is No Spoon’ is er een prima mix tussen de groove en de death metal. Soms heeft het ritme de overhand. Dan ligt het tempo hoog tot zeer hoog, en is super strak. Op andere momenten is de melodie belangrijker. Natuurlijk komen oorlog, vernietiging en ander onheil voorbij in de teksten. Deze zijn terug te vinden in het tekstboekje. Meestal staan er twee songteksten op één pagina. Qua budget te begrijpen. De leesbaarheid heeft er (ook door het bijzondere lettertype) sterk onder te lijden.

“I will kill them al” is de eerste zin die je hoort van ‘Beyond the walls’. Dit wordt ondersteund door snel bespeelde snaren die tegelijkertijd melodie toevoegen. Er wordt leuk gespeeld met de verdeling tussen de boxen. De balans tussen ritme en melodie is boeiend.  Zo nu en dan is er een vleugje lichtere muziek, miniem, maar bijzonder toegevoegd. De zin: “I swear, I will kill them all” wordt, mede door de herhalingen, overtuigend gebracht.  Langzaam gaat de heavy muziek over in lichte muziek. Dit is bijna symfonisch van karkater. Wat een verrassend einde.

Weer is er oude muziek, nu als intro. Het verloop van de wending is niet spectaculair. Het Franstalige grunten in ‘Le Serment Des Chasseurs’ is wel verrassend. Deze track wordt langzaam weggedraaid. Satya Yuga’ heeft een verrassende start. Ik ben reuze benieuwd of er een wending volgt. De woorden worden op een rustige manier gesproken en de muziek gaat hierin mee. Zo eindigt dit album op een verrassende manier, zachtaardige manier.

De volumeknop had ik best ver opengedraaid. Het huis stond, bij wijze van spreken, op zijn grondvesten te schudden, heerlijk! De snaren worden regelmatig megasnel bespeeld. Maar meestal met behoud van melodie. Het drumwerk bevat leuke wisselingen in het tempo. Francesco grunt vrij verstaanbaar. Bovendien laat hij variatie in zijn stemgebruik horen. Vocale delen worden afgewisseld met instrumentale delen. Dit is prima in balans. Dat geldt ook voor de toevoeging van groove metal. Door dit alles zouden rock/metal liefhebbers die de death normaal (grotendeels) links laten liggen zeker eens op de bandcamp pagina van ‘Hellucination’ moeten luisteren. Het zou zo maar kunnen dat ‘Multiverse’ ook bij hen in de smaak valt.
(80/100) (Time to kill Records)

Track list Multiverse:

1 The First Ten Seconds
2 Iron Sky
3 Artificial Life
4 There Is No Spoon
5 Beyond The Walls
6 Like A Scythe Through Wheat
7 Le Serment Des Chasseurs
8 Woe Is Me
9 Overhumanist
10 Calculating Apocalypse
11 Do Ut Des
12 Satya Yuga

Line up Hellucination:

Francesco Xella – grunts, gitaar
Lorenzo Sicuro – gitaar
Silvia Pistolesi – bas
Andrea Scimò – drums