Stoned Jesus doet Doornroosje op haar grondvesten schudden

Drie geweldige rockbands op het affiche van Doornroosje vanavond: Stoned Jesus, Mothership en Elephant Tree. Een muur van geluid doordrenkt met zware zompige heavy rock, groovende psychedelische stoner en doom is wat we kunnen verwachten. Doornroosje is stijf uitverkocht en de verwachting zindert door het publiek.

Elephant Tree

Het Engelse trio Elephant Tree bijt het spits af vanavond. “A combination of ballsy blues rock and heavy riffs” zo omschrijft de band haar muziek op Facebook. Op het podium van Doornroosje krijgt het trio Jack, Peter en Sam geregeld ondersteuning van producer Riley die een bijdrage levert op keyboard en gitaar. Jack en Peter vormen echter het hart van de band met hun vaak bloedmooie samenzang. De zware distortion op Peter’s bas is een belangrijke factor in het soms unieke bandgeluid. Dat komt het best tot uiting in het epische ‘Attack of the Altaica’ waarin bijna verstilde melodieën afgewisseld worden met loodzware riffs vol grommende distortion. Elephant Tree doet bij vlagen denken aan vloeistofdia’s op muziek, bezwerend en vervreemdend.

Mothership

Het Texaanse trio Mothership tapt uit een ander vaatje als Elephant Tree. Zoals Elephant Tree bassist Peter Holland het treffend uitdrukt: “They got so much energy! I’m glad we play slow”. Al voor aanvang van de show hebben gitarist Kelley en drummer Judge zich van hun t-shirt ontdaan. Hoe Mothership klinkt? Zelf omschrijven ze het als “a steaming hot stew of UFO and Iron Maiden, blended with the southern swagger of Molly Hatchet and ZZ Top, paired with a deadly chalice of Black Sabbath” om maar gelijk met wat namen te smijten. Live in Doornroosje betoont Mothership zich een meester van de groove-gedreven rock ’n roll. Aangedreven door de steeds maar doordenderende ritmetandem Kyle en Judge vuurt gitarist Kelley gewapend met zijn flying-V gitaar een waar spervuur van riffs en solo’s op het publiek af. Om de saamhorigheid tussen de 3 bands te onderstrepen betreedt gitarist Igor van Stoned Jesus het podium om tijdens ‘Serpent’s Throne’ mee te spelen. Even later staan Elephant Tree’s Jack en Peter met gitaar en bas op het podium om het loodzware ‘Dead Unicorn’ mee te spelen. En het publiek? Dat vindt het prachtig, getuige de schuddende hoofden en de vuisten die geregeld de lucht in gaan.

Stoned Jesus

Ongetwijfeld de band met de meest intrigerende naam van de avond. Volgens zanger/gitarist Igor was deze oorspronkelijk nog langer: “Stoned Jesus From The Outer Space”, wat de draak steekt met stoner clichés als religie, weed en het heelal, maar Igor was bang dat de band dan niet serieus genomen zou worden en muziek is voor Stoned Jesus een doodserieuze aangelegenheid. Stoned Jesus combineert heavy stoner riffs met invloeden uit de progrock en postrock. Dit resulteert in vaak epische composities waarin melodieuze en hypnotiserende passages afgewisseld worden met intens harde stoner riffs. Soms glijdt het een bijna naadloos over in het andere en op andere momenten barsten de gitaarerupties bijna uit het niets uit. Het allermooist brengt Stoned Jesus dat tot uiting in het epos ‘I’m the Mountain’. Igor opent met melodieuze gitaarklanken en bijna hemelse zang, die langzaam en slepend overgaat in de machtige riff die aanzwelt tot orkaankracht. Igor hoeft het refrein niet zelf te zingen, hij gebaart de woorden en Doornroosje zingt. Als de storm op het podium op zijn hoogtepunt is is ook Doornroosje veranderd in een zee van springende en beukende moshers. Halverwege ‘I’m the Mountain’ breekt Igor een snaar. Terwijl drummer Victor en bassist Sergei de groove door laten denderen vervangt Igor op het podium een snaar waarna hij onverstoorbaar doorspeelt en droog zegt dat niemand waarschijnlijk iets gemerkt heeft.

Stoned Jesus heeft niet alleen de meest intrigerende naam van de avond. Haar muziek is ook het meest intrigerend en avontuurlijk. Loodzware riffs en grooves worden afgewisseld met melodieuze en verstilde passages waardoor de zwaarte nog harder binnenkomt.

 

Foto’s (c) Edwin Smits