Red Cain – Kindred: Act I

Red Cain is een progressief metal project uit Calgary, maar heeft Europese roots. Met invloeden van bands zoals Kamelot, Symphony X en Tesseract spelen ze een mix van melodische heavy metal met progressieve elementen. Met het album ‘Kindred: Act I’ vraagt Red Cain zich af wat er achter de façade van de moderne ‘goud gepolijste’ beschaving ligt.

Geluiden en gesproken sampling aan de start ‘Snakebouquet’. Vrij snel daarna komen de metal elementen boven drijven. Er is een prima balans tussen ritme en melodie in dit instrumentale stuk. Na zo’n 1.30 minuut begint Evgeniy Zayarny te zingen. Hij heeft een licht theatrale manier van zingen, de kleur van zijn stem past bij de metal. Taylor Gibson heeft de drumvellen behoorlijk strak gespannen. Er is een gave wending naar lichtere muziek. De sampling keert terug en deze openingstrack sterft weg.

Het eerste stuk van ‘ZERO’ is door de pianoklanken en de mysterieuze geluiden rustig van aard. De opbouw naar metal is vrij voorspelbaar. Het kleine gespeelde en gezongen deel wat erop volgt verrast me. En er zitten wel meer verrassingen in deze goed opgebouwde track, zoals het diepe maar korte gruntachtige geluid. Weer is het einde zeer goed gecomponeerd.

De teksten zijn niet makkelijk te ontrafelen. De basis is non-fictie, maar Red Cain geeft er zijn eigen draai aan. Waarbij het heden ook wordt aangehaald.

Dat is terug te vinden in onder andere ‘All Is Violence’. Dit nummer begint met gesproken woorden in het Russisch. Dit is (een deel) van een oud heidens gebed over ‘Veles’, de Slavische god van de oorlog. ‘Morana’ wordt daar ook in genoemd, zij is de Slavische godin van de winter en de dood. De legendes zijn complex telt een tijdbestek van vele jaren. Hierin krijgen ‘Veles’ en ‘Morana’ een familiaire band. Het zwaardere intro past bij de gezongen woorden en bij de kern van de legendes. Het woord ‘Fire’ wordt een paar keer herhaald, en wordt onderstreept door de muziek. Ondanks het onderwerp is het niet alleen maar doem en verderf wat Red Cain over ons uitstrooit. Dat zou ook niet passen bij de muziek en de zang. De metal is daar niet zwaar genoeg voor. Zang en muziek zijn dus in balans.

‘Wing of the Crow’ heeft een klein gespeeld intro. De heldere zang komt van Kobra Paige (Kobra and the Lotus). Helaas zijn er ook hier de groezelige geluiden toegevoegd. Deze halen te veel aandacht weg van zang en muziek. De opbouw naar meer power is prima. Tijdens de samenzang kleuren de stemmen zeer mooi bij elkaar. Het klein gespeelde deel is prima ingelast, ook dit laatste nummer is gaaf.

Er zijn voldoende veranderingen binnen deze zeven nummers, zoals klein gespeelde delen. Sommige hiervan, bijvoorbeeld in ‘Midnight Sarabande’ duren niet lang genoeg om echt impact te hebben. De zwaar gespeelde delen klinken regelmatig wat groezelig. Dit is geen must, maar het mag wel. Maar zonder deze ‘vale’ geluidseffecten had de metal intenser geklonken.

Het groezelige zit ook in sommige lichter gespeelde delen. Hierdoor komen de heldere klanken minder goed naar voren. Een enkele keer had de zang in deze lichtere delen iets zachter gemogen. Dat had bijgedragen in contrasten van het geheel, dit had gezorgd voor meer diepgang. Dan had Red Cain mij zeker constant weten te boeien. Het geluid is prima verdeeld over de speakers/koptelefoon. Er is een prima balans tussen melodie en ritme, de basis van ‘Kindred: Act I’ is absoluut goed! (78/100) (Eigen beheer)

Tracklist:

1. Snakebouquet 06:07
2. Midnight Sarabande 05:26
3. ZERO 06:22
4. Blood & Gold 04:32
5. Juliet 05:03
6. All Is Violence 05:40
7. Wing of the Crow 06:00

Line up:

Evgeniy Zayarny – zang
Noah Bockmuehl – gitaren
Rogan McAndrews- bas, achtergrondzang
Taylor Gibson- drums

Gast vocalisten:
Tyler Corbett (2)
Daniel Louden (5)
Kobra Paige (7)