TDW- The Days The Clock Stopped

Tom de Wit, ofwel TDW bracht met ‘Dreamwalkers Inc.’ al meerdere albums uit. Tom verstopte zich jaren achter de fictieve personages waarover hij schreef. Na jaren van ‘worstelen’ besloot hij om een conceptalbum over zijn eigen leven te maken. Want op 19 jarige leeftijd kreeg de hoog gevoelige Tom een ernstige darmziekte. Bovendien werden er medische fouten gemaakt, waardoor hij een bijna-doodervaring had. Digitaal komt ‘The Days The Clock Stopped’ op 4 december uit, de officiële release van de fysieke cd (inclusief documentaire op dvd) is 15 januari.

‘Crashscape’ start met zachte geluiden, pianospel,  gefluister en het geluid van een hartslag. De sobere muziek maakt plaats voor een licht chaotisch stukje. Langzaam keren de rust en de fluisterende, maar indrukwekkende woorden terug. Dit loopt non-stop over in ‘Clockstop X’. Het fluisterend vertellen gaat verder, het vleugje muziek is intrigerend. Tom zingt zijn eerste zinnen, de achtergrondzang subtiel is toegevoegd. De (koor)zang wordt subliem opgebouwd. Langzaam wordt de muziek iets zwaarder, hier zijn af en toe lichtere elementen in verwerkt. De opbouw naar het einde is bijzonder. Dit loopt door naar gesproken woorden in  ‘Code of Conduct’. Deze zijn surreëel ver weg, dit past bij de onwerkelijke situatie waarin Tom zit. De razendsnelle wendingen benadrukken zijn emotionele rollercoaster. In de metal delen wordt een enkele zin, (soms maar een enkel woord) gegrunt. Doordat er soms tegen elkaar wordt ingezongen, heb je het tekstboekje wel nodig om alles te kunnen verstaan.

Ook in ‘Clockstop 2’valt de goede verdeling over de koptelefoon op. Je moet wel een paar keer luisteren om alles mee te krijgen qua muziek en zang. Dat komt vooral door wat Tom heeft mee gemaakt. Tekst, muziek en sampling  zitten constant op één lijn. Daarom hebben de toegevoegde geluiden meerwaarde. ‘Sleepless Angels’ eindigt met enkele “ziekenhuis- piepjes”, deze lopen door in ‘The Pulse’. Ook hier is er met vlagen hectiek in zang en muziek. De opbouw naar een prachtig klein gespeeld eind is fantastisch. ‘Clockstop 3’ is een sobere korte track, waarin Tom vertelt dat hij nog nooit zo ziek is geweest. De lage achtergrondzang is minimaal maar fantastisch. In ‘Death and her Brother Greg’ weet Tom niet meer wat echt is, en wat waanbeelden zijn. Het einde van deze zeer goed opgebouwde track is vrij plotseling.

‘No Can Do’ bestaat vijf delen, Tom lijkt langzaam te beseffen wat hij heeft meegemaakt. Zijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn, maar hij wil verder. Zijn zang varieert van breekbaar tot grimmig, soms ondersteund door enkele grunts. Deze indrukwekkende epic eindigt minimalistisch. Vanaf de start is ‘Clockstop Insight  4’ intrigerend. Er klinkt vertrouwen in de stem van Tom. Non-stop volgt ‘A String of Repeats’. Tom beseft dat hij moet accepteren wat hij heeft meegemaakt, en dat hij hierdoor als mens zal groeien. Het minimalistische stukje kruipt onder mijn huid. In het super snelle instrumentale stuk blijft de melodie bewaard. De gestapelde zang wordt subliem ondersteund met een vleugje muziek. Met deze gaaf opgebouwde track eindigt dit album. Het geluid van de cimbalen is iets te flets, terwijl de drums wel goed klinken. De afwisseling en/of samenzang tussen Tom en het koor is super. De strijkinstrumenten smelten fantastisch samen met de overige muziek. Dus er is een constante harmonie tussen zang en muziek en tussen de instrumenten onderling. Zelfs het album cover past perfect bij het geheel. Er zijn veel details, en steeds hoor je iets nieuws. Aan alles voel je dat The Days The Clock Stopped’ een conceptalbum is. Tom heeft de heftige gebeurtenissen op een indrukwekkende manier tot verbeelding gebracht, respect! (92/100) (Layered Reality Productions)

Tracklist

01. Crashscape

02. Clockstop X 

03. Code of Conduct

04. Clockstop 2

05. Sleepless Angels

06. The Pulse

07. Clockstop 3

08. Death and her Brother Greg

09. No Can Do

10. Clockstop 4

11. A String of Repeats

12. All We Could Do* (Bonustrack alleen op CD)

Line up

Tom de Wit – Vocals, guitars, synths, percussion

Rich Gray – Bass, Vocals

Fabio Allessandrini – Drums

Remco Woutersen – Cello

And many guest musicians

Solo’s per song

4 – Marco Sfogli (Solo artist, James LaBrie, PFM & Icefish)

5 – Daniel Magdič (Prehistoric Animals, Ex-Pain of Salvation)

6 – Koen Romeijn (Detonation, Heidevolk)

8 – Chris Zoupa (Teramaze)

9 – Andi Kravljaca (Bioplan),

9 – Matthew op ‘t Einde (IDEK.)

9 – Luca Di Genarro (Soul Secret)

10 – Norbert Veenbrink (Dreamwalkers Inc)

11 – Lennert Kemper (Dreamwalkers Inc)

Choirmembers:

Laura ten Hoedt, Cailyn Erlandsson, Nicole de Ruiter, Iris van ‘t Veer, Rikke Linssen, Stan Eimers, Ron Brouwer, Rich Hinks. Abraham Sarache