Accept – Too Mean To Die

Rik Moors | 10 February 2021 | CD | No Comments

Een van de grote namen uit de metal wereld, zo mogen we deze Duitsers toch wel noemen. Met metal klassiekers als ‘Fast As A Shark’, ‘Son Of A Bitch’ en de dike hit ‘Balls To The Wall’ op hun naam. Ruim 40 jaar al aan de gang en still going strong.

Sinds Mark Tornillo achter de microfoon staat, komen er vrijwel om de twee jaar nieuwe platen uit. Het verschil tussen die albums is haast niet op te merken, maar er is zeker een ding dat ze gemeen hebben. Stuk voor stuk zijn ze zeer solide. In 2017 brachten ze ‘The Rise Of Chaos’ uit die redelijk wat succes had en als ik de statistieken van de nieuwe singles bekijk, zal ook deze nieuwe ‘Too Mean To Die’ het meer dan prima doen.

Ten opzichte van dat vorige album is er wel wat veranderd. Originele bassist Peter Baltes is er namelijk niet meer bij, hij is vervangen door Martin Motnik. Ook maakt een derde gitarist zijn debuut op een Accept album. Philip Shouse is de naam. Door deze wijzigingen is lead gitarist Wolf Hoffmann het nog enige originele lid van de groep.

De laatste paar platen hebben dus niet teleurgesteld qua muziek, ook zeker niet qua hoezen en ook ‘Too Mean To Die’ is voorzien van een gave cover. Er zijn tot heden drie singles uitgekomen waarvan ‘The Undertaker’ de eerste was. Deze track begint rustig met een intro dat ver weg wat gelijkenissen heeft met de intro van ‘Doctor Doctor’. Daarna slaat het om in een stevige song met een dikke riff die we van Accept gewend zijn.

Met tweede single en tevens titeltrack ‘Too Mean To Die’ grijpen de heren meer terug naar het tijdperk van de albums ‘Breaker’ en ‘Resteless And Wild’. Dan staat er nog de ultra pakkende, party metal anthem ‘Overnight Sensation’ op waar ik mezelf in de auto al op betrapte luidkeels mee te zingen. Het blijft ontzettend hangen en is dus ook wat commerciëler dan andere tracks op het album. ‘Sucks To Be You’ past deels ook in de categorie alleen is dit nummer een tandje heavier.

Een titel als ‘Symphony Of Pain’ geeft al een stille hint voor wat komen gaat. Door het woord symfonie in de titel te plaatsen komt de vermetalde vijfde symfonie van Beethoven in de solo niet geheel als een verassing, desalniettemin is het toch geinig als je in eerste instantie nog geen link gelegd had. Een herkenningsmelodie op een nieuwe plaat zonder dat gelijk een complete cover is. Afgesloten wordt met het instrumentale ‘Samson And Delilah’ waarin de gitaristen de ruimte krijgen om hun kunstje te vertonen.

Met ‘Too Mean To Die’ leveren de Duitse legendes wat mij betreft een van de betere albums af als we louter kijken naar de moderne albums van de band. Voor heavy metal fans zeker een aanrader. Het is heavy met genoeg elementen die ervoor zorgen dat je nog eens wilt beluisteren. Wederom een zeer solide plaat. Op de vraag die ze stellen in het album: ”How do we sleep at night, with the world around us going to hell?” kunnen we een antwoord formuleren. We kunnen met een gerust hart gaan slapen zolang bands als Accept ons albums als deze blijven voorschotelen. (85/100) (Nuclear Blast Records)