Arion – Vultures Die Alone
De Finse metalband Arion viert dit jaar zijn 10-jarigebestaan. In die tijd brachten ze twee albums uit. Daar voegen ze nu dus een derde aan toe met ‘Vultures Die Alone’. De heren maken melodische metal en gooide met hun vorige platen redelijke hogen ogen. Eens zien of ze dat nu weer kunnen.
In die tien jaar is er in de samenstelling maar weinig veranderd. Alleen op zang werd Viljami Holopainen, wie overigens geen familie is Tuomas Holopainen, vervangen door Lassi Vääränen. Verder bestaat Arion sinds de oprichting uit Iiovo Kaipainen op gitaar, Arttu Vauhkonen op keyboards, Gege Velinov op de bas en Topias Kupiainen op drums.
In 2013 werd Arion in eigen land in één klap bekend door hun gooi om mee te doen aan het songfestival. Ze kwamen tot de finale van de kwalificatie, maar helaas verloren ze daar nipt. Toch zorgde mede dit ervoor dat hun eerste album ‘Last Of Us’ een dertiende plek in de Finse hitlijsten bereikte. Op dat album stond onder andere het nummer ‘Lost’, wat hun inzending was.
Nieuwe plaat ´Vultures Die Alone´ begint gelijk straf. De lekkere riff van ´Out Of My Life´ zorgt er direct voor dat je energielevel met een flinke stap omhooggaat. Hiermee geeft de gitarist vast een voorproefje van wat later in het album voor hét hoogtepunt op deze plaat zal zorgen.
Dat hoogtepunt heet ´Where The Ocean Greets The Sky´. Die titel klinkt als een klassieke progressieve track uit de 70´s die de 20 minuten zou kunnen passeren. Dat is het niet helemaal, maar dit nummer brengt wel iets totaal anders. Het nummer is zo goed als instrumentaal en blijft maar bouwen en bouwen naar die climax. Een prominente rol is weggelegd voor de gitarist die soleert alsof zijn leven ervan afhangt. Fantastisch nummer, kippenvelmoment.
Op het vorige album deed Elize Ryd van de band Amaranthe mee en dat nummer werd hun grootste hit tot dusver. Voor dit album is gekozen voor Noora Louhimo van Battle Beast. Zij is inmiddels een zeer graag gezien gast voor gast optredens in de melodische metal wereld. Ook hier laat ze dus weer van zich horen en ook dit nummer mag er zeker wezen. Catchy refrein, met daarbij een koor dat te operatesk klinkers zingt in een stijl die we kennen van bands als Within Temptation en Nightwish. Dit zien we ook weer terug in ‘I Love To Be Your Enemy’ waar de zanger een stuk ruwer zingt. Tegen het screamen aan in de coupletten. In de context van het nummer past dit prima.
We kunnen met een gerust hart stellen dat dit nieuwe ´Vultures Die Alone´ een zeer aangenaam album is geworden met wat leuke verassingen. Voor de melodische metal fan is dit album zeker het ontdekken waard. Een band die met veel energie in hun platen je kan boeien. Ik ben er haast van overtuigd dat deze band nog wel een tijdje zal blijven groeien. (80/100) (AFM Records)
