Hacktivist – Hyperdialect

Het Britse Hacktivist heeft zich al langere tijd neergezet als een sterke band waar niet echt een genre aan vast te knopen is. Met 135.000 maandelijkse luisteraars op Spotify lijkt de mix van voornamelijk grime en djent echter een succesformule. Vrijdag 18 juni bracht de band zijn nieuwste album uit genaamd ‘Hyperdialect’.

Het album opent met ‘Qnti Emcees’, een lekker groovy nummer met een refrein waarbij de djent al met de paplepel wordt ingegoten. De heren rappen hierin vooral over hoe ze geen MC’s (Emcees) proberen te zijn en dat ze zelf genoemde MC’s ook niet zomaar respecteren. De djents en korte licks komen snel terug in het hierop volgende ‘Luminosity’. De balans in deze track ligt heerlijk, afwisselende rustige en actiever stukken steken goed af om elkaar zo nog uitdrukkelijker te maken. Direct stappen we door naar ‘Lifeform’, waarin veel met effecten wordt gespeeld om de track weer wat meer groove te geven. Door middenin het nummer ongeveer een minuut te pakken met alleen minimale elektronische backing (nogal grime inspired) creëert de band de optie om hieruit weer een buildup naar wat djents te doen, die heerlijk aangepakt wordt. De volgende track ‘Armoured Core’ is al een tijd uit als single, een lekker harde track met veel djents waar je direct verliefd op kunt worden.
‘Turning Tables’ start volledig in de stijl van grime, maar breidt dit al snel uit met djents. De track loopt lekker snel en is vanaf het eerste moment direct aangrijpend. Het hierop volgende ‘Currency’ is een wat actiever nummer, maar dat betekent niet dat het nummer direct beter is. De nadruk ligt wat meer op het instrumentale, maar dit lijkt niet echt in balans met de vocalen buiten de brug om, waarin de track instrumentaal bijna stil is. Het album gaat door met de track ‘Hyperdialect’, die zijn naam deelt met het album. De track pakt de energie van Currency mee en voegt nog wat toe om goed hard te knallen, en de Ten56. feature aan het einde klapt nog harder door dan de rest van het nummer. ‘Dogs of War’ laat deze energie gelukkig niet direct liggen, maar biedt ook korte momenten waarin het instrumentaal wat minder hard gaat.
‘Ultima Dies’ is een wat aparte track en zou wellicht gezien kunnen worden als Hackivist’s take op symfonsiche black metal. ‘Planet Zero’ volgt echter snel en voert zowel BPM als energie direct weer op. Wellicht is het instrumentaal niet het best gecomponeerde nummer, maar het tempo en het gebruik van djents tegenover de stilte maken het een sterke kandidaat om het beste nummer op de plaat te zijn. Lyrisch gezien gaat de track over hoe we de planeet langzaamaan laten afsterven, wat een dikke plus is. ‘How Dare You Exist’ zet door op dit thema, maar valt muzikaal gezien toch net onder ‘Planet Zero’. Dit haalt niet weg dat het een goed nummer is, met een lekkere balans en goed gebruik van elektronische backing en zelfs een solo die klinkt alsof hij van Tim Henson (Polyphia) af komt (deze staat niet featured, dus helaas is dat niet het geval). Afsluiter is ‘Reprogram’, een track die al 2 jaar uit is. De mix is echter net anders, wat een vers randje verzorgt. De mix zelf klinkt echter wat minder vol, wat laffer dan de single versie.

Hou je van grime, djent en Britse accenten dan is dit album perfect voor je weggelegd. Ook als je twee van de drie leuk vindt is het album een aanrader. Hacktivist heeft zich met ‘Hyperdialect’ weer stevig op de kaart weten te zetten. (83/100) (UNFD)