Arch Enemy – Deceivers
Arch enemy behoeft geen nadere introductie. Deze Zweedse melodieuze Deathmetal-band is één van de grotere namen in het genre, opgericht in 1996 door gitarist, bandleider en hoofdcomponist Michael Amott. Arch Enemy begint met bassist Johan Liiva op vocalen. Na 3 redelijk succesvolle albums (vooral in thuisland Zweden en Japan) wordt Liiva vervangen door Angela Gossow. Arch Enemy brengt met Gossow op zang hun meest succesvolle albums uit zoals het eerste album waarop ze te horen is ‘Wages Of Sin’, fan favoriet ‘Doomsday Machine’ en volgens gitarist Michael Amott het ultieme Arch Enemy-album ‘Rise Of The Tyrant’, dat hij omschrijft als de perfecte mix tussen melodie en bruutheid.
Op 17 maart 2014 kondigt Angela Gossow haar vertrek uit de band als zangeres aan en wordt tegelijkertijd haar vervangster bekend gemaakt namelijk Alissa White-Gluz, afkomstig van de Canadese band The Agonist. Angela Gossow blijft wel betrokken bij de band en gaat de belangen van Arch Enemy behartigen als manager. In datzelfde jaar komt ook gitaarvirtuoos Jeff Loomis (Nevermore) de gelederen versterken. Nu ligt dan het 11e album ‘Deceivers’ op de draaitafel. Ook met dit nieuwe album weet Arch Enemy niet goed (of juist wel) welke fans ze willen bedienen en welke muzikale koers ze willen gaan varen. Het is weer schipperen tussen het nieuwere melodieuze en het oudere extremere werk.
‘Deceivers’ opent erg sterk met het beste nummer van het album ‘Handshake With Hell’ waarop Alissa White-Gluz mag laten horen dat ze ook echt kan zingen. Echt slechte nummers staan er niet op ‘Deceivers’, al staan de betere tracks wel op de eerste helft van het album. Mij bevallen opener ‘Handshake With Hell’ en ‘Deceiver, Deceiver’ de tweede track van het album waarop vooral drummer Daniel Erlandsson imponeert, het beste. Verder nog vermeldenswaardig is het midtempo nummer ‘Poisoned Arrow’ dat met de makkelijk meezingbare refreinen uit kan groeien tot publiekslieveling.
De rest van de nummers op ‘Deceiver’ klinken helaas weer hetzelfde als wat Arch Enemy de laatste jaren laat horen. Op enkele nummers na speelt Arch Enemy dus wederom op safe en blijft gitarist/bandleider Michael Amott vasthouden aan zijn beproefde succesvolle formule. Jammer, want er zit nog zo veel meer in Arch Enemy. Vooral de talenten van Alissa White-Gluz en Jeff Loomis worden niet ten volle benut. Arch Enemy levert met ‘Deceiver’ wederom een degelijk melodeath-album af dat de mensen die de band een warm hart toedragen niet zal teleurstellen maar voor mij is de verrassing er wel een beetje af.
Pluspunten van het album : De (te weinig gebruikte) cleane vocalen van Alissa White-Gluz en de goede heldere productie, het album klinkt weer als een klok. Minpunt en grote punt van kritiek is dat een band met zoveel talent al jarenlang op safe speelt en ook nu weer niet de ‘ballen’ heeft om eens wat nieuws te proberen. (70/100) (Century Media Records)
Tracklist
- Handshake With Hell (5:39)
- Deceiver, Deceiver (3:52)
- In The Eye Of The Storm (4:10)
- The Watcher (4:58)
- Poisoned Arrow (3:52)
- Sunset Over The Empire (4:04)
- House Of Mirrors (3:41)
- Spreading Black Wings (4:47)
- Mourning Star (1:37)
- One Last Time (3:50)
- Exiled From Earth (4:45)
Lineup
- Alissa White-Gluz – Vocals
- Jeff Loomis – Guitars
- Michael Amott – Guitars
- Sharlee D’Angelo – Bass
- Daniel Erlandsson – Drums
