¡Pendejo! – Volcán

Esther Kessel-Tamerus | 28 April 2023 | CD | No Comments

Volcán is het vierde full length album van ¡Pendejo!. De naam is Spaanstalig, maar deze alternatieve heavy rockband komt gewoon uit Nederland. De band (die inmiddels 15 jaar bestaat) heeft een eigen mix, ze voegen onder andere koperblazers toe aan hun stoner/rock. Het album komt uit via Chancho Records, dit is hun eigen, onafhankelijke rock label.

‘Tu Hermana’ heeft een heerlijk groezelige start, de snaren klinken lekker zwaar. Het tempo is opzwepend. Ik versta nauwelijks Spaans, maar wie het Spaans beheerst kan meelezen met de songteksten. Pastuso heeft een aangename rauwe stem, en zingt soms in een vrij hoog tempo. De koperblazers vallen in eerste instantie nauwelijks op. Even later komen de koperblazers meer naar de voorgrond. De afwisseling, dan wel de melange van het koper met de heavy/stoner rock is goed. Als je de band nog niet kent, is het zeker verrassend. Het einde is leuk onverwacht.

Ondanks de contrasten in de muziek blijft de balans bewaard. De mix van stijlen is regelmatig bijzonder. Jaap ‘Monchito’ Melman en Menno ‘El Jipi’ Roymans zorgen voor lekker veel gitaarwerk. Menno speelt daarnaast ook trombone. Pastuso is de andere koperblazer, hij speelt trompet. De bas van Stef ‘El Rojo’ Gubbels is lekker duidelijk aanwezig. Sjoerd ‘Nudo’ van der Knoop laat goed drumwerk horen.

In ‘La Pistola Del Anciano’ voel je de hectiek. Geen wonder; want de tekst van dit korte nummer gaat over winkelend publiek dat zich haast.. maar de bejaarde man met een pistool over het hoofd ziet. Het tempo van zang en muziek van ‘El Nuevo Novio’ is en blijft behoorlijk snel. Des te groter is het contrast met het zomers klinkende intro van ‘Vamos A La Haya’. Dit nummer over Den Haag is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Door de afwisseling en/of mix van rock en de zomerse sfeer ontstaat er een bijzonder melange. Aan de ene kant voel je je bijna op het strand, aan de andere kant voel je een tegenstelling van baldadigheid. Deze wisselwerking komt een aantal keer terug.

Er komen ook serieuze onderwerpen aan bod, want ‘La Reina De La Ametralladora’ gaat over over de Rotterdamse Fannie Schoonheyt. In de Spaanse burgeroorlog vocht zij mee tegen de troepen van Franco. De stem van Pastuso klinkt in het strak gespeelde deel grimmig. Het opzwepende, instrumentale deel is heerlijk. Zou dit staan voor de gedrevenheid van Frannie die steeds maar door ging? Het einde sterft mooi weg, en loopt over in ‘Ninguno’. De sfeer is bijna griezelig, de muziek heeft een aangename flow. Op de momenten dat de zang zachter is, gaat de muziek daarin mee. Er zijn gave, vrij langzame veranderingen in tempo en volume. In de zachter gespeelde delen, komt de rauwe stem van Pastuso mooi naar voren, hij zingt met intense beleving. Het klein gespeelde deel is super, ik ben één met zang en muziek die soms psychedelisch van karakter is. De plotselinge opbouw van tempo en volume is goed gekozen. Het wegstervend einde is gaaf. Hoewel ik het niet versta, word ik wel degelijk geraakt door dit fantastische nummer.

Na een korte stilte hoor je akoestische gitaarklanken. Weer word ik geraakt, zang en muziek zijn zacht, maar krachtig tegelijk. Deze cd eindigt heel kalm; in stilte laat ik dit laatste nummer nog even op mij inwerken.

De uptempo delen zijn echt opzwepend. Als ¡Pendejo! live speelt, dan gaat het dak er vast en zeker af. In bijna alle nummers is er niet alleen een mix van stijlen, maar er zijn ook diverse tempo en/of volume wisselingen. Je hoort diverse emoties in zang en/of muziek. Je hoeft geen Spaans te verstaan om Volcán te waarderen. (78/100) (Chancho Records)