Pop-hardcorebom Turnstile zorgt voor een energieke avond in 013

Op maandagavond 5 juni staat Turnstile in een strak uitverkochte 013 in Tilburg. Wat ergens vrij uniek is, aangezien er niet veel hardcore bands zijn die een grote zaal als de MainStage weten uit te verkopen. Wat betreft de support band van de avond hielden ze het spannend, deze werd namelijk pas een aantal dagen voor de show bekend gemaakt. Onze Zuiderburen van Wrong Man mogen de avond openen.

WRONG MAN

De Belgische band Wrong Man is een samengestelde band met leden uit Rise and Fall en Oathbreaker. Ondanks dat de band een hoop professionaliteit laat zien, zijn ze ook een beetje statisch op het podium. Er is weinig beweging en interactie met het publiek. Desondanks zit het optreden goed In elkaar en is er niks op de rauwe vocalen van frontman Bjorn aan te merken. De overige bandleden zetten een strakke show neer met harde gitaarriffs gecombineerd met blues invloeden. Helaas is de zaal nog niet helemaal gevuld door de lange rij buiten, maar het was een goede warm-up.

TURNSTILE

Rond 21 uur klinkt Whitney Houston’s ‘I Wanna Dance With Somebody’ door de speakers en dit is het teken dat Turnstile ieder moment het podium kan betreden. De mannen uit Baltimore hebben een spurt getrokken, nadat ze in zee gingen met pop producer Mike Elizondo, en hun meest recente album ‘Glow On’ met lichte popinvloeden valt dan ook goed in de smaak bij een groot publiek. Het zijn niet alleen de hardcore fans die naar de band luisteren en dat is te terug te zien aan het gemengde publiek.

De avond wordt geopend met het nummer ‘Mystery’ en vanaf de eerste seconde is de volledige zaal in beweging. Daarnaast vliegen de eerste crowdsurfers al over de barrier en weet de security wat hen deze avond te wachten staat, het wordt hard werken. Nieuwe toevoeging aan de band, Meg Mills, is een volwaardige vervanger en weet dezelfde energie te brengen als de rest van Turnstile. Zo vliegt vocalist Brendan Yates het gehele podium over en wordt het hem al snel te warm waardoor zijn shirt uitgaat.

Het kost de band geen enkele moeite om het publiek mee te krijgen en enthousiast te houden. Zo blijven de crowdsurfers je om de oren vliegen, zijn de circlepits niet weg te denken en wordt er fanatiek mee gesprongen en geklapt. Opvallend is hoe zuiver de vocalen van Brendan blijven ondanks de vele beweging. Als we dan toch ergens kritiek op moeten leveren vanavond, dan is dat de langdurige drumsolo. Het is logisch dat de band even op adem moet komen en er is zeker niks mis met een drumsolo, maar het duurde zo lang dat het publiek langzaam de energie aan het verliezen was.

Na de drumsolo wordt de beukende set weer vervolgd en komen er ook een aantal oudere nummers voorbij. Hiermee weten ze de fans van het eerste uur goed te bedienen en is de energie snel weer terug in de zaal. Waar je zou denken dat het publiek de energie van vanavond niet meer kan overtreffen, gooien ze er tijdens afsluiters ‘Holiday’ en ‘Blackout’ nog een schepje bovenop. Veel hardcore bands spelen liever in een zaal zonder barrier, maar dit is iets wat we bij Turnstile niet snel meer zullen zien. Deze band zal in de toekomst alleen maar groter worden en de kleine venues zullen voorlopig verleden tijd zijn.