CD van de Week: Skindred – Smile

Er zijn maar weinig bands met een zo herkenbare sound als het Engelse Skindred. Door zanger Benji Webbe gebouwd op de resten van het erg fijne Dub War. Debuutplaat ‘Babylon’ sloeg in 2003 terecht in als een bom. De heerlijk dansbare, deels door reggae beïnvloedde metal ging een flinke stap verder dan Dub War en Webbe bleek naast een begenadigd zanger en rapper vooral live een fenomeen. Wat een energie en plezier straalt die man uit. Menige festivalweide kan er over meepraten, want waar Skindred speelt, is het feest! Hun onovertroffen live-reputatie doet wel wat af aan hun albums, die niet altijd de aandacht krijgen die ze verdienen. De band heeft mijns inziens het debuut nooit echt overtroffen, al kwamen ‘Roots Rock Riot’ (2007) en ‘Kill the Power’ (2014) aardig in de buurt.

Album nummer acht heeft de logische titel (wacht maar tot je ernaar luistert) ‘Smile’. Het is een afwisselend plaatje geworden, die de vele gezichten van Skindred aardig eer aan doet. Al is de start nog wat eenvormig, want openingstrio ‘Our Religion’, ‘Gimme That Boom’ en ‘Set Fazers’ lijken allemaal geschreven met als enige doel om de concertzaal te laten springen. Lomp, zwaar en behept met zo’n uitbundig meestamp-refrein. Met name single ‘Gimme That Boom’ is even simpel als doeltreffend. Daar blijft niemand bij stilstaan. Al helpt de superstrakke en gelikte productie van Julian Emery (o.a. Nothing But Thieves) ook een flink handje mee.

Net als de verzadiging toeslaat rolt het wat lichtere en zomerse ‘Life That’s Free’ je boxen uit. De breakbeats en heavy gitaren contrasteren lekker met de vrolijke coupletten en het catchy refrein. In het afwisselende en melodieuze ‘If I Could’ laat Benji horen echt te kunnen zingen. Echte reggaeklanken komen voorbij in het aanstekelijke ‘L.O.V.E. (Smile Please)’, die de ruimdenkende rocker nog wel zal pruimen, maar een ander de skipknop zal doen opzoeken. Die laatste moet ook even door het intro heen bijten van ‘This Appointed Love’, dat na een minuutje wel degelijk heavy wordt en uitgroeit tot een fijne afwisselende track.

Met het prima geschreven ‘Black Stars’ komt de band enigszins in de buurt van een ballad, met een prachtig refrein ondersteund door een kinderkoor. Het vrolijke ‘State Of The Union’ kent weinig gitaren, maar zorgt wel voor een lach op je bakkes. Het navolgende ‘Addicted’ vliegt tijdens het refrein weer heerlijk de bocht uit, maar is verder geen topper. Ook in het blije ‘Mama’ horen we meer reggae dan metal. Waarna ‘Unstoppable’ het album afsluit zoals het begon: lompe beats gekoppeld aan ultrazware gitaarriffs en een aanstekelijke chorus die de beentjes wel los krijgt.

Het is na een aanvankelijk nogal heavy start toch weer een heel dynamisch album geworden, deze ‘Smile’. Niet dat elke song eeuwigheidswaarde heeft, maar de heerlijke afwisseling in stijlen maakt het toch een prima luisterervaring. Het geheel klinkt weer als een klok en verveelt geen moment. Ook al is het album voor Skindred vooral een goede reden om weer te toeren, want op een podium blijven ze op hun best.
(82/100 – Earache Records)

TRACKLIST

1. Our Religion
2. Gimme That Boom
3. Set Fazers
4. Life That’s Free
5. If I Could
6. L.O.V.E. (Smile Please)
7. This Appointed Love
8. Black Stars
9. State Of The Union
10. Addicted
11. Mama
12. Unstoppable

LINE-UP

Benji Webbe – vocals
Daniel Pugsle – bass, back vocals, programming
Michael ‘Mikey Demus’ Fry – guitar, back vocals
Arya Goggin – drums