HeKz -Terra Nova

Esther Kessel-Tamerus | 15 November 2023 | CD | No Comments

Hekz is een internationale prog rock/metalband, ‘Terra Nova’ is hun vierde album. Dit dubbel album gaat kort gezegd over het persoonlijk gevecht met betrekking tot ambitie, dualiteit en persoonlijke ontwikkeling.

Deel één van de titeltrack heeft een pakkende opening. De stem van frontman Matt Young is minder zwaar dan je misschien zou verwachten in dit genre, maar hij heeft een duidelijke uitspraak. De viool vermengt zich met de zwaardere tonen van (bas)gitaar. Er zijn zowel strak gespeelde stukken als melodieuze delen met gaaf gitaarspel.

Een wending in ‘Sabotage’ lijkt op een drop-out, maar daar is de timing (met betrekking tot de tekst) te goed voor. De overige veranderingen verlopen prima. Het intro van ‘Horizons’ is strak. Het korte minimalistisch stukje in ongeveer het midden is verrassend. Met vlagen zijn er best veel laagjes in de muziek, soms hoor je ook meerdere laagjes in de zang. Het tempo in ‘Mayday’ ligt overwegend hoog, maar het drumwerk blijft dynamisch. Vocale delen worden afgewisseld met instrumentale stukken, waar diverse wendingen in zitten. Een enkel woord wordt “gegrunt”. Het klein gespeelde eind is goed gekozen. Dit loopt over naar ‘So Far So Gone’. Deze rustige track vormt een groot contrast met de hectiek van de vorige. Matt zingt zacht, hij wordt begeleid door een vleugje muziek. Op de achtergrond hoor je even het geluid van de wind.

In ‘The Tower’ lijkt het vertrouwen terug te komen. Zang en muziek zijn in eerste instantie rustig. De “chaos’ komt even terug in de muziek, de zang sluit hierbij aan: een enkele zin klinkt grimmig. Dan is er ineens weer een mooi kalm stukje. Gevolgd door een strak gespeeld deel. Na gesproken woorden vliegt het tempo weer omhoog. De nummers zijn goed opgebouwd. Er is goed nagedacht over de intro’s en de outro’s. Vooral het einde van ‘I Am The Thrall’ is bijzonder . De sampling is zeer goed verdeeld over de headset.

‘The Silent Man’ heeft een instrumentale, ingetogen start. Matt’s eigen stemgeluid komt naar voren als hij luider en hoger zingt. Als hij zachter zingt hoor je een andere emotie op zijn stem, de strijkinstrumenten en piano gaan hierin mee. De (gestapelde) zang en muziek vormen constant een eenheid. De muziek varieert van metal naar heel kalm en “alles” wat er tussen zit. De blazers komen meer naar de voorgrond, dit vormt een goede mix/afwisseling met de metal. De akoestische gitaarklanken zijn onverwacht, de zang is passend ingetogen. Een rust luidt een verandering in naar meer tempo en volume. Deze epic heeft de allure van een rockopera.

In Terra Nova II’ hoor je de vingers over de snaren glijden. Je voelt de emotie in zang en muziek. Als tempo en volume korte tijd toenemen, is het vooral het gitaarspel dat me raakt. Met gestapelde zang eindigt deze track en daarmee ook de cd.

Matt laat diverse emoties horen in zijn manier van zingen. Ook al is zijn stem niet zo zwaar, hij zingt wel overtuigend. In een enkel up-tempo gespeeld deel is het geluid van het drumwerk soms wat kil. Verder is er veel dynamiek in het drummen te horen. Ook de andere muzikanten spelen zeer goed. Het geluid is goed verdeeld over de headset. De contrasten tussen hoog/laag en hard/zacht zijn groot genoeg. Daarnaast zijn er behoorlijk wat veranderingen in tempo. Steeds is het weer verrassend hoe de track verder zal gaan. De line-up is heel anders dan op het voorgaande album Invicta (2018). Deze vernieuwde sound bevalt prima! ‘Terra Nova’ is een zeer goed album dat niet alleen als download of cd verkrijgbaar is, maar ook op LP. (91/100) (Eigen Beheer)