Alien Weaponry Tangaroa

Ad Keepers | 18 September 2021 | CD | No Comments

Alien Weaponry is een 3-koppige band afkomstig uit Nieuw-Zeeland. Alhoewel de bandleden nog erg jong zijn klinkt hun muziek en de onderwerpen die ze aansnijden erg volwassen. Alien Weaponry bestaat uit de broertjes Henry de Jong (drums,21 jaar), Lewis de Jong (Guitars/vocals 19 jaar) en nieuwkomer Türanga Morgan- Edmonds op bas (21 jaar) die sinds vorig jaar Ethan Trembath vervangt. In 2018 brengt Alien Weaponry ‘Tū’ uit met daarop het nummer ‘Kai Tangata’ wat de jongelingen meteen op de Metal-kaart plaatst. Ook live staat Alien Weaponry hun mannetje en hun populariteit groeit dan ook enorm snel. ‘Tū’ wordt wereldwijd goed ontvangen door zowel pers als fans, en terecht. Hun unieke sound die bestaat uit elementen van Thrash en Groove Metal gecombineerd met teksten die afwisselend gezongen worden in het Engels en Maori maakt Alien Weaponry tot een bijzondere band. Niet voor niets hebben toonaangevende metal magazines als Metal Hammer en Revolver Magazine ‘Alien Weaponry’ al getipt als ‘the future of Metal’ en ‘one of the bands most likely to break out in 2021’. ‘Tangaroa’ is het tweede album van de Kiwi’s en komt evenals ‘Tū’ uit op Napalm Records. Aangezien alle nummers van dezelfde hoge kwaliteit zijn en ieder nummer ook een verhaal heeft behandel ik ze alle 12 apart.

Het album opent met ‘Titokowaru’. Titokowaru is de naam van een Maorische Warlord die een belangrijke rol heeft gespeeld in de strijd tegen de Engelse kolonisten. Het nummer is een tribute voor deze man en tevens een aanklacht tegen de kolonisatie en de slavernij in het algemeen. Een thema wat heel actueel is momenteel. De zeegeluiden, het roeien en de zang in Maori geven het nummer extra lading mee. Hierna krijgen we ‘Hatupatu’. Maori Metal in optima forma, het nummer is gebaseerd op een Maori-legende en zal het live goed gaan doen met de staccato riffs van Lewis de Jong en de Haka kreten. ‘Ahi Kä’ is één van de eerste singles van ‘Tangaroa’. Muzikaal gezien slaat dit nummer een brug tussen ‘Tū’ en dit album. Het nummer gaat over een zeer zwarte bladzijde in de geschiedenis van Nieuw-Zeeland. In een misplaatste opvatting om Auckland wat mooier te maken voor het koninklijke bezoek van de Engelse queen Elizabeth II besluit de gemeenteraad van Auckland om het lokale Ngäti Whätua volk uit hun dorp te verjagen om het vervolgens tot de grond toe af te branden. De speech van queen Elizabeth II in het midden van het nummer maakt het allemaal nog extra pijnlijk. Het titelnummer ‘Tangaroa’ gaat over hoe de mensheid omgaat met het milieu en met de oceanen in het bijzonder. Tangaroa is de Maorische God van de zee en het nummer is een grote middelvinger naar iedereen die onze oceanen niet respecteert. Het nummer bevat zowel Engelse als Maorische teksten. ‘Unforgiving’ is het eerste volledig Engelstalige nummer van ‘Tangaroa’ en laat een kant van Alien Weaponry horen die we nog niet kennen. Lewis de Jong geeft zichzelf hier helemaal bloot en zet een indrukwekkende vocale prestatie neer. Het doet me erg denken aan het laatste album van Pain Of Salvation, zowel muzikaal als thematisch. ‘Unforgiving’ gaat over onzekerheid en het afrekenen met je innerlijke demonen. ‘Blinded’ vervolgt en laat horen welke kant de muziek van Alien Weaponry op gaat. De progressieve elementen beginnen zich te openbaren. Iets wat we op ‘Tū’ nog niet hoorden. Vooral het hypnotische drumwerk op dit nummer verdient een speciale vermelding. ‘Kai Whatu’ is weer erg opzwepend en zal het live erg goed gaan doen. Het navolgende ‘Crooked Monsters’ laat evenals ‘Blinded’ horen welke kant de muziek van Alien Weaponry opgaat. Het is het meest experimentele nummer van het album en laat horen dat de jongemannen ook op het compositorische vlak grote stappen hebben gemaakt. ‘Buried Underground’ combineert Groove Metal met Nu Metal invloeden en ook deze gaat uitgroeien tot een live favoriet. ‘Dad’ is een echte Thrash knaller een furieuze tempoversnelling, een memorabele gitaarriff en een verrassende vocale prestatie van Lewis de Jong. Het nummer doet me erg denken aan Gojira waar ze overigens dit jaar mee gaan touren als Corona het toelaat. Het grotendeels instrumentale ‘Ihenga’ en ‘Down The Rabbit Hole’ besluiten dit album waardig en laten nogmaals horen wat een progressie Alien Weaponry heeft gemaakt in zowel het schrijven van nummers als ook instrumentbeheersing. De produktie is zeer rauw en pakt zeer goed uit. Metallica probeerde deze benadering bij ‘St. Anger’ en dat pakte niet zo goed uit’ maar de minimale Spartaanse produktie op ‘Tangaroa’ is een verstandige keuze. Thema’s en verhalen komen nog harder binnen nu.

Eindconclusie is dat Alien Weaponry alle verwachtingen meer dan waar maakt. Ik kan dit album dan ook echt aan iedereen aanbevelen. Jaarlijstmateriaal. (98/100) (Napalm Records)