Jarige Delain zet strakke show neer in Paradiso Amsterdam

Het Nederlandse Delain startte tien jaar geleden in de schaduw van female fronted metalbands als Within Temptation en Epica, maar inmiddels is zij uitgegroeid tot een band van gelijke allure en formaat. In een uitverkocht Paradiso vierde zij haar tienjarige bestaan met een live recording van de avond. De fanbase van Delain bestaat uit mensen van over de gehele wereld, de voertaal was dan ook Engels. Niet alleen op het podium, maar ook overal om mij heen in de zaal.

Via Facebook komt de oproep om op tijd aanwezig te zijn, want Delain start klokslag 20.15 uur. En zo ontstaat er van 19 – 19.30 uur een enorme rij van Paradiso naar het Max Euweplein, die gelukkig vlot oplost. Eenmaal binnen is het een gezellige drukte. De avond is qua muziek een wel afgewogen mix van de 5 albums die Delain in de afgelopen 10 jaar uitgebracht heeft (in volgorde van verschijnen): ‘April Rain’, ‘Lucidity’, ‘We Are the Others’, ‘The Human Contradiction’ en ‘Moonbathers’. Bij de songs van het desbetreffende album wordt de artwork van het album gebeamerd, met uitzondering van die songs waar Nightwish’s Marco Hietala via de beamer meezingt, te weten ‘Your Body is a Battleground’ en ‘Sing to Me’.

Maar er zijn ook vele gasten die live meezingen met Delain-zangeres Charlotte Wessels: Liv Kristine (ex-Leaves’ Eyes) zingt mee met het nummer ‘See Me In Shadow’, vergezeld door celliste Elianne Anemaat en laaghangende witte rook. George Oosthoek grunt mee met ‘Pristine’, met de voor hem wel bekende gezichtsuitdrukkingen van een krijger op oorlogspad. Bij de songs ‘Hands of Gold’ en ‘The Tragedy of the Commons’ verschijnt de zangeres van Arch Enemy, de blauwharige Alissa White-Gluz op het podium. Burton C. Bell, zanger bij Fear Factory, laat zijn stem horen bij ‘Where is the Blood’. Naast deze gastoptredens speelden er tijdens het nummer ‘Sleepwalkers Dream’ van het album ‘Lucidity’ twee oudgedienden van Delain mee, namelijk bassist Rob van der Loo en drummer Sander Zoer.

En dan komt dan toch na ruim 2 uur echt het laatste nummer, ‘Don’t Let Go’. Of toch niet, want als de zaal zo hard mogelijk kan laten horen dat ze nog een nummer willen, dan doet Delain er nog eentje. Dit geeft Charlotte de tijd om zich om te kleden van een zwarte naar een witte jurk. Gelukkig voor ons zijn we luid genoeg, en wordt de avond afgesloten met het sterke nummer ‘We Are the Others’, dat luidkeels meegezongen wordt door de zaal. Een mooie avond, die nog vele langer door had mogen gaan!

Foto’s (C) Armelle van Helden