Black Rebel Motorcycle Club overtuigt

Black Rebel Motorcycle Club is een Amerikaanse rockband uit San Fransisco, California. Opgericht in 1998 en bestaande uit zanger/gitarist Peter Hayes, zanger/bassist Robert Levon Been  en drumster Leah Shapiro. Nooit echt doorgebroken bij het grote publiek maar dat is eigenlijk alleen maar een pre. Daardoor is het nog steeds mogelijk dat de band de kleine tot middelgrote zalen aandoet waar het contact tussen artiest en publiek persoonlijker aanvoelt en daardoor een speciale intieme sfeer met zich meebrengt.  En vanavond dus in de grote zaal van de prachtige Nijmeegse poptempel Doornroosje.

Sun and The Wolf

De avond wordt geopend door de jonge Nieuw Zeelandse band  Sun and The Wolf. Met hun in eigen beheer opgenomen eerste langspeler ‘The Thunderdome’  op zak spelen de heren een fijne strakke set met  explosieve rhythm and blues. Brody White, gitaar/zang, Peter Mangan op gitaar en vocalen, Achillis Charmpilas bas en Mickey Tweed op drums maken met hun muziek en spel indruk op het aanwezige publiek hoewel ze het niet moeten hebben van een spetterende presentatie. Maar dat is ook niet nodig. Een meermalen gehoorde reactie  vanuit het publiek dat dit de beste support is die mensen in tijden hebben gezien en gehoord maken het een band om in de gaten te houden.

 

Black Rebel Motorcycle Club

Black Rebel Motorcycle Club  (B.R.M.C.) kende een roerige periode. Na een stilte van drie jaar keerde de band in 2013 terug met hun zevende langspeler, ‘Specter At The Feast’. Een emotionele plaat  die de periode weerspiegelde waarin de band zich verkeerde na de plotseling op Pukkelpop 2010 aan een hartaanval overleden Michael Been.  Vader van bassist Robert Been,  geluidsman en mentor van de band was hij jarenlang het vierde bandlid. Zijn overlijden kwam dan ook hard aan bij alle bandleden. En alsof dat nog niet genoeg was wordt bij drumster Leah Shapiro in 2014 het Arnold Chiarisyndroom vastgesteld.  Na een hersenoperatie moet ze opnieuw leren drummen.

Maar wie denkt dat de band het daardoor wat rustiger aan zal doen, komt prettig bedrogen uit. Met maar liefst 22 nummers op de setlijst en ruim twee uur verder mag gesteld worden dar B.R.M.C.  nog steeds een band op topniveau is die op een slechte dag al goed is maar op een beste dag gelijk ook één van de beste livebands van  de wereld is.  Het optreden van vanavond is strak, hard en gevoelig, cool, charismatisch en sexy. B.R.M.C.  is altijd al een band van weinig woorden geweest  en waar gitarist Peter Hayes en drumster Leah Shapiro bijna onderkoeld maar zeer overtuigend en goed staan te spelen, is het Robert Been die geregeld het contact met het publiek zoekt, verbaal reageert op kreten uit het publiek en zich meermalen op de knieën aan de rand van het podium nog meer geliefd maakt bij een schare zeer trouwe fans. Zo’n beetje de hele eerste rij bestaat uit een groep fanatieke Fransen die de dag ervoor ook in Paradiso waren en die zich vandaag al in de middag voor de deur van Doornroosje had gesetteld om zich zo van dat plekje te verzekeren.

De stevige rocknummers worden afgewisseld met mooie ballads, en twee solo’s van Been en Hayes die met akoestische gitaar respectievelijk het prachtige ‘The Line’ en ‘Some kind of Ghost’  onder de enige spotlight van de avond ten gehore brengen en Roosje hiermee muisstil krijgen. Jammer is echter wel dat het licht de rest van de avond zo minimaal is (dwz er is eigenlijk alleen maar veel backlight in de kleuren rood, blauw, groen en roze) waardoor de expressie van de bandleden vrijwel niet zichtbaar is. En dat is doorgaans toch een beleving dat een live optreden iets extra’s geeft. Anderen zullen wellicht constateren dat het duistere wel bij de donkere sfeer van de muziek past. Een kwestie van smaak waarschijnlijk.

Het meest indrukwekkende moment van de avond is toch wel de vertolking van ‘Let the Day Begin’. Een krachtige cover van het nummer van de band van de vader van Been, The Call. En de toegift mag er ook zijn: publiekslieveling ‘Spread your love’ wordt tot het laatst bewaard  en ‘‘Whatever happened to my rock’n roll (Punk song)’ sluiten een prachtige avond af waarin de band bevestigd dat een goede dag inderdaad betekend dat deze muzikanten op hoog niveau  een show neerzetten die als één van de beste in het circuit mag worden gerekend.