Times Up – Sea of Schemes

Times Up zag in 2006 het levenslicht en ondanks dat Linda Barnes er enkele jaren geleden als zangeres bij kwam maakte dit van Times Up geen female fronted band. Samen met haar nemen Andy Gibbon, Richard Lawton, Bob Teague voor een groot deel de zang voor hun rekening op het derde album ‘Sea of Schemes’.

‘Chasing ghosts’ is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal: De biologische ouders van bassist Andy Gibbon hadden een relatie in de Tweede Wereldoorlog. Door omstandigheden raakten ze van elkaar gescheiden. De één zat in Amerika, de ander in Engeland. Andy is geadopteerd toen hij een paar dagen oud was en toen zijn biologische moeder in 2008 overleed, is haar as uitgestrooid bij het graf van zijn biologische vader. Ze zijn na hun dood als het ware herenigd. Er blijven echter nog zo veel vragen onbeantwoord voor Andy en daarover gaat deze track. Het instrumentale intro van is rustig en langzaam, maar pakkend. De stem van Linda is helder van kleur en opvallend is bereik is extreem groot. Andy laat zo af en toe een paar zachte klanken van zijn bas horen. De paar Gregoriaanse klanken in de zang zijn mooi toegevoegd en dat maakt het dat deze ballad je raakt. Toch halen de elektronische geluiden iets van de emotie weg.

‘Meat on bone’ bestaat uit verschillende hoofdstukken en door de wendingen is het goed te horen wanneer er een nieuw hoofdstuk begint. Ondanks de goede orgelpartij, die regelmatig terug komt, en de mooie baslijnen is deze track in niet alle gedeelten even pakkend. In het 1e en 4e hoofdstuk zitten elementen die wat oubollig aan doen en dat is jammer.

Ook de titelsong ‘Sea of schemes’ is ook in hoofdstukken verdeeld. Het basintro en het geluid van de strijkers die af en toe kort te horen zijn geven een mooi contrast tussen de hoge en lage tonen. De wending naar het tweede hoofdstuk is goed te horen. De instrumenten wisselen elkaar in hoog tempo af en lijken een soort van dialoog met elkaar te voeren. De hoofdstukken gaan soms onopvallend in elkaar over, maar uiteindelijk zijn de hoofdstukken redelijk duidelijk afgekaderd. Een fluisterende stem is een prima combinatie met de muziek en zet een mysterieuze sfeer neer.

De veelzijdigheid van de bandleden valt op, want bijna alle bandleden spelen meer dan één instrument. Er is hierdoor veel variatie te horen. Richard Lawton speelt bijvoorbeeld saxofoon op ‘Snakes and Ladders’en dwarsfluit op ‘When kings fall’ om verder veel keyboard te spelen op het album. Qua keyboards is Times Up sowieso wel afwisselend, want de band heeft drie toetsenisten; Ook Bob Teague en Ron Rogers spelen keyboard. Mede daardoor halen de keyboardpartijen veel aandacht naar zich toe. Je zou bijna vergeten te luisteren naar de vele details en variatie die in de muziek zitten, want in 50 minuten tijd is er heel wat voorbij gekomen, waarbij de stem van Linda Barnes een mooie aanwinst voor Times Up is. (7,5/10) (Eigen beheer)