Energie spat eraf bij Joe Satriani in De Oosterpoort
Joe Satriani is één van de grootste gitaarvirtuozen ter wereld; speelde samen met o.a. Mick Jagger en Deep Purple, verkocht ruim tien miljoen platen en werd maar liefst vijftien keer genomineerd voor een Grammy Award. In 2013 speelde Satriani de Grote Zaal van De Oosterpoort in Groningen al plat en nu deed tijdens zijn wereld tournee shockwave supernova ook De Oosterpoort in Groningen weer aan.
Iets over acht gaat het voorprogramma van start, verzorgd door Markus James. Deze blueszanger en –gitarist maakt grote vergelijkingen met Sea Sick Steve, maar de ruwe/hardere kant hiervan. Markus brengt de zaal met zijn heerlijke hese en ruwe stem in de goede stemming, mede vergezeldt door de goed gemutste drummer Kinney Kimbrough.
Bij het aanhoren van van de eerste tonen van het hoofdprogramma werd het publiek meteen dol enthousiast. Bij de opkomst van Joe zelf startte dan ook het gitaargeweld. In een strak tempo werden nummers als ‘Shockwave Supernova’ (tevens titel van de wereldtournee en de cd), ‘Flying in a Blue Dream’, en ‘Ice 9’ gespeeld. De kop was eraf, en dat heeft het publiek direct geweten. De vingervlugge Satriani deed het publiek met zijn kunsten telkens weer versteld staan.
De band van Joe wordt onder anderen begeleid door de toetsenist/gitarist Michael Keneally, die nog samen met Frank Zappa speelde, alsmede dienst zoon Dweezil. Tijdens het nummer ‘On Peregrine Wings’ toonde Michael zijn strakke gitaarspel, dat tijdens het nummer wordt over genomen de Joe’s heerlijke solo-partij.
De vrijwel perfecte show zat goed in elkaar en alles en iedereen is op elkaar afgestemd. Tijdens het nummer ‘Friends’ werden er fantastische beelden van vrienden en vriendschap getoond op het megascherm achter de band. Dat dit voor Joe belangrijk is straalde hij dan ook uit. En van zelfsprekend waren we allemaal vrienden van elkaar in de Oosterpoort; Allemaal gitaar liefhebbers.
Tijdens het nummer ‘Time’ liet de band nogmaals horen er te mogen zijn. Dit nummer werd dan ook op de nanoseconde strak gespeeld. Michael Keneally speelde in dit nummer een heerlijke strakke riff, waarbij Joe met zijn meesterlijke solo’s het hele verhaal compleet maakte. Gaaf, hoe de band het nummer liet klinken alsof je in een klok zit want elke detail klopt.
Na dit heerlijke nummer werden we als het ware op een wolk gezet en vlogen mee met het nummer ‘If I could fly’. We worden meegenomen op een lange reis over de wereld en mochten genieten van het gitaarspel van Joe Satriati. Naast Joe kon Micheal Keneally er echter ook wat van. Keneally liet dat tijdens dit nummer duidelijk horen, en zelfs Joe deed respectvol een paar stappen achteruit om Micheal zijn gang te laten gaan.
Wie echter toch de baas op de gitaar blijft, liet Joe horen in het nummer ‘Cataclysmic’. Dit heftige nummer werd allemaal versterkt door de beelden van een oorlog. Joe ging heerlijk uit zijn dak en het leek wel of het bij hem allemaal hiel diep van binnen kwam. Je voelde de tragiek in het gitaar spel (in de goede zin van het woord). Tevens werd er in dit nummer een heerlijk drumspel afgeleverd door Marco Minnemann, die tijdens dit nummer uit zijn dak ging. Marco Minnemann is afkomstige uit Duitsland en woont op dit moment in San Diego. Hij staat bekend om zijn ontwikkeling van Interdependence allowing. Daarnaast heeft hij veel samen gewerkt met Steven Wilson, en nu dus, gelukkig voor het publiek, met Satriani. Dat hij drummen kan, liet hij later in de show duidelijk horen tijdens een geweldige drumsolo, alwaar hij fantastisch drumde; Niet overdreven of patserig maar gewoon strak, goed. Even later liet Joe zien dat hij toch duidelijk de meester is.
Bij de inleiding van het nummer ‘God is Crying’ gaf de bassist Bryan Beller een heerlijk baspartij weg. Deze Bryan is geen kleintje en heeft al gespeeld met Dethklok, Mike Keneally, Steve Vai, James LaBrie van Dream Theater, Dweezil Zappa en The Aristocrats. Na zijn geweldige intro nam Joe het heft weer in handen en daagde de toetsenist en bassist uit in een duel. Joe speelde een stuk voor en de heren moesten het maar na doen. Het blijkt al gauw dat ze tegen elkaar waren opgewassen, hier staan echte top artiesten. Daarna probeerde Joe hetzelfde met het publiek, dit tot groot plezier van de aanwezigen.
Voor de toegift gingen de mannen van start met schreeuwende gitaren en heerlijke solo’s. Joe hoorden we nu zelfs voor het eerst zingen, tijdens het nummer ‘Big Bad Moon’ en speelde hij nog een stukje op een mondharmonica. Of dit nummer nu een ode is aan de bloedmaan van de avond daarvoor weten we nog niet, maar wat klonk het lekker. De avond eindigde met ‘Surfing with the Alien’, welke luidkeels werd onthaald. Hier liet Joe zich lekker gaan, wederom samen met zijn meesterlijk band. Al met al was het optreden van Joe Satriani in de Oosterpoort van een hoge kwaliteit. Een show vol gitaargeweld en strakke riffs. De show staat als een huis, en aan Joe en zijn maten was niets te merken dat ze dit nagenoeg iedere avond doen. De energie spatte eraf in Groningen!
