Leap Day, het interview

Het ontstaan van Leap Day.

In oktober 2007 werd duidelijk dat de muziek die Nederlandse prog band King Eider (Somateria Spectaiblis) ooit had opgenomen live kon worden gespeeld op het ProgFarm festival van november 2007. Derk Evert (of wel DE) Waalkens en Hans Gerritse zochten muzikanten voor het live optreden. Dit werden Jos Harteveld, Koen Roozen, en Gert van Engelenburg. Ze kenden elkaar allemaal al. Sterker nog, ze waren al goede vrienden van elkaar.
Dit optreden werd een groot succes. Daarom werd besloten als vaste band door te gaan. Alle bandleden wonen in het noorden van het land. Behalve Hans, hij woont in Boxtel. De reistijd was niet haalbaar voor Hans. Gitarist Eddie Mulder nam zijn plaats in. De mannen hadden afgesproken dat ze allemaal na zouden denken over de naam voor de nieuwe band. Maar toen ze een poosje later in de repetitieruimte zaten, had niemand iets bedacht. Toevallig was het die dag schrikkeldag (2008). Dus werd de naam Leap Day.

De inspiratie voor de albums ‘From The Days Of Deucalion, chapter1 & 2’

De albums zijn gebaseerd op het boek (uit 1950) ‘Werelden in botsing’ van Immanuel Velikovsky’.
Eddie had dit boek jaren geleden gelezen, puur uit interesse. Hij heeft belangstelling voor alternatieve informatie. Eddie vertelt: “Wellicht wijst de toekomst uit dat dit boek meer realiteit bevat dan nu binnen de hedendaagse wetenschap als feit wordt geaccepteerd.” Gert en DE gingen het boek ook lezen. De schrijvers (Eddie, Gert en DE) van de twee Chapters hebben de overige bandleden natuurlijk wel uitgebreid verteld waar het boek over gaat.

Plan van aanpak Chapter 1 & 2

In de studio van DE hingen twee grote vellen papier. Hierop plaatsten ze gele plakbriefjes. Zo werd de structuur van beide cd’s uitgetekend.

Dit leverde zo veel inspiratie op dat één album te weinig zou zijn. Het leek er op dat er per cd zo’n twee jaar werk in zou gaan zitten. Daarom werd in de zomer van 2012 besloten ze dit project in twee releases uit te brengen. Ze waren toen al een jaar aan de slag met ‘Deucalion’. Er waren toen al nummers geschreven (en zelfs live gespeeld) die pas op Chapter 2 zouden gaan verschijnen.

Alle thema’s die ze op hun cd’s wilde behandelen zijn met zorg gekozen. Vervolgens werden de teksten en de muziek geschreven. Nummer voor nummer in de juiste volgorde. Ook de verbindingsstukken zijn van te voren uitgedacht. Natuurlijk is er wel constant aan bij geschaafd.

Inhoudelijke uitleg Chapter 2

Ook dit album beschrijft duizenden jaren. Culturele overleveringen, geologische en archeologische bevindingen worden hier met elkaar verbonden. Het verleden is wellicht anders is geweest dan tegenwoordig algemeen aanvaard is. Taurus Appearance gaat over het ontstaan van het tweede teken in de dierenriem, de Stier (Taurus in het Latijn)
Phaëton is geïnspireerd op een Griekse Mythe. Deucalion gaat over de zondvloed. ‘In the shadow of death’ gaat heel duidelijk over de periode dat het jarenlang donker was op aarde. ‘Yawho’ vertelt het verhaal van de verbranding van boeken over geschiedenis, sterrenkunde en de klassieke literatuur. Deze werden op bevel van de Chinese keizer Tsjín-sje (246-209 v. Chr) vernietigd. Volgens de overlevering zijn er enkele boeken door een oude man weer op schrift gezet.

De uitwerking.

DE heeft voor de arrangementen gezorgd. Het is duidelijk te horen dat er veel werk in zit. O.a. in ‘In the shadow of death’ hoor je laagje over laagje, zoals koperblazers en koorzang. DE zegt hierover: “Ik voel me als een kind in een snoepwinkel en alles mag pakken.”
Maar natuurlijk moest DE schaven en schrappen en bij het mixen kiezen wat wel of niet hoorbaar blijft. Sfeer is heel belangrijk. Het thema van ‘In the shadow of death’ is majestueus bijna overweldigend. Om dat gevoel te versterken werden de koperblazers en het (mellotron)koor toegevoegd.
Dat laagje over laagje wordt voor een groot de toetsen verkregen. Maar ook doordat er voor gitaar combinaties met meerdere versterkers gebruikt worden. Over het algemeen hoor je veel details van de cimbalen. Voor de drums zijn er maar liefst 27 mirofoons gebruikt! Deze zijn wat bewerkt met parallelsporen. De bas is een combinatie van direct geluid en een randje van een versterker. Soms nog wat Taurus pedalen. Bovendien is er op veel plaatsen percussie toegevoegd. Door dit alles kan het aantal sporen al gauw oplopen tot 75.

Geluidseffecten

De gebeurtenissen waar Velikovsky over schrijft waren alles behalve aangenaam.
Meteoriet inslagen, kolkende lava en ander natuurgeweld leverde angst op. Dit wilden ze weergeven en versterken met geluidseffecten. Voordat ze Chapter 1 opnamen hebben ze veel geluiden verzameld. En doelgericht in de nummers geplaatst. De productie van dit tweeluik lijkt op een film zonder beeld. Bijvoorbeeld in ‘Deucalion’ is het geluid van een schommelstoel op een veranda in toegevoegd om de sfeer van een warme zomeravond te benadrukken. Een deel van de geluiden komen van Freesound.org. Deze zijn wel gestapeld, bewerkt, ingekort of juist verlengd. Ook hebben ze zelf geluiden gemaakt. Het geluid van vliegende insecten komt van èchte insecten. Dit geluid is verkregen door jam op een plopkap te smeren en die een tijd in de tuin laten staan. De niezende man tijdens het stemmen van het orkest was een grapje wat later is toegevoegd. De geluiden zijn een finishing touch .

Artwork.

Niet alleen de muziek is tot in de puntjes verzorgd, ook aan het artwork is veel tijd besteed. Iedere pagina van het tekstboekje is anders. En toch vormt het één geheel. Rafal Paluszek is de man achter het artwork.
Er is regelmatig overleg geweest tussen Rafal en Leap Day. De cover van Chapter 2 sluit duidelijk aan bij zijn voorganger. Dit om de eenheid te benadrukken.
Toch kunnen beide albums ‘los van elkaar’ gedraaid worden. Als je Chapter 2 hoort, word je natuurlijk wel nieuwsgierig naar Chapter 1.

Tot slot wil ik Leap Day graag bedanken voor de tijd die jullie genomen hebben voor het uitgebreid beantwoorden van mijn vragen: Dank jullie wel!

De recensie van de CD lees je hier