Bruce Springsteen nog steeds een buitencategorie in Den Haag

Het was inmiddels drie jaar geleden dat Bruce Springsteen en zijn E Street Band de regen trotseerden voor een concert in het Goffertpark. En drie jaar is voor Springsteenfans lang, getuige van de ticjets die binnen no time uitverkocht raakten voor het concert op het Malieveld in Den Haag. Voor het eerst sinds 1999 is het dit keer geen support tour voor een nieuw studioalbum. Dit keer is de aanleiding de boxset ‘The Ties That Bind: The River Collection’; een heruitgave van ‘The River’ uit 1980 met vele extra’s erbij. Een nieuw album schijnt wel klaar te liggen, maar dat is een solo album zonder The E Street Band. En omdat Bruce het anders te lang vond duren dat hij zonder zijn vertrouwde begeleidingsband op tournee zou zijn koos hij voor een tournee rondom de boxset van ‘The River’. Tijdens de Amerikaanse tour die hij afgelopen voorjaar deed, speelden hij en The E Street Band het album integraal. Tijdens deze Europese tour is dat losgelaten en speelt hij, zoals we van The Boss gewend zijn, iedere avond een andere setlist.

Stereophonics

Voordat Bruce en consorten het podium betraden mochten The Stereophonics het voorprogramma verzorgen. Een band waarvan het eigenlijk vreemd is dat ze niet zo groot zijn als Coldplay, want ze hebben toch een aantal klassiekers in het vorige decennium uitgebracht. Toch duurde het dinsdagavond even voordat het publiek van Bruce Springsteen voor ze open stond. Zelfs de klassieker ‘Maybe Tomorrow’, die al vroeg tijdens hun set voorbij kwam, werd niet bepaald massaal meegezongen. Toch kregen ze het tijdens de tweede helft van hun optreden aardig voor elkaar om massaal de handen op elkaar te krijgen, en bleken ze een betere support act voor The Boss dan The Black Crowes in 2013.

Vanaf Badlands als een huis

Bruce is geen artiest die te laat op komt, dus om 19:30 stipt kwamen hij en de leden van The E Street Band tevoorschijn. Enkel zijn vrouw Patti ontbrak, maar niemand die zich daar druk over maakte toen het concert van start ging met ‘Badlands’. Het nummer stond gelijk als een huis. Zelfs toen daarna een aantal minder bekende nummers voorbij kwamen, bleef het publiek enthousiast. Het publiek van Springsteen is niet specifiek een hitpubliek en slikte dus ‘No Surrender’, ‘My Love Will Not Let You Down’, de Dave Edmunds cover ‘From Small Things’ (verzoek uit het publiek), ‘Night”, Sherry Darling’, ‘Spirits In The Night’ en ‘My City of Ruins’ als zoete koek. Het gaf de show meteen een stevige start. Springsteen had er duidelijk zin in en walste zoals altijd weer van de ene naar de andere kant van het podium.

Bijzondere verzoeknummers

Bruce pakte zoals zo vaak verzoekjes op uit het publiek. Een hele bijzondere was de Tom Waits cover ‘Jersey Girl’, dat sinds Springsteen’s uitgave op het live album ‘Live 1975-85’ een cultstatus heeft gekregen. Een klein blokje van het album ‘The River’ volgde daarna met ‘Hungry Heart’, ‘Out in the Streets’ en ‘You Can Look (But You Better Not Touch)’. Het werd even onderbroken door het recentere ‘Death To My Hometown’, maar kreeg daarna weer een vervolg met een fabelachtig mooie versie van ‘The River’.

Hierna liet Springsteen het album ‘The River’ voor wat het was en nam hij weer een verzoek op uit het publiek: ‘Racing In The Street’, dat perfect op ‘The River’ aansloot. Daarna kon er luidkeels mee worden gezongen met ‘The Promised Land’, ‘Working On The Highway’, ‘Darlington Country’, ‘Waitin’ On A Sunny Day’, ‘I’m On Fire’, ‘Because The Night’, ‘The Rising’, ‘Thunder Road’ en ‘Land of Hopes and Dreams’; Een aaneenschakeling van hits viel op Den Haag neer.

Bruce Springsteen toch akoestisch

De toegift werd opnieuw geopend met een verzoek. Een nummer dat al jaren niet meer in Nederland was gespeeld: het epische ‘Jungleland’ van het album ‘Born To Run’, met een glansrol voor Jake Clemons die de saxsolo van zijn overleden oom Clarence voor zijn rekening nam. Het was de opening van een stevige toegift, die bestond uit ‘Born To Run’, de Moon Mulligam cover ‘Seven Night To Rock’, de ‘Detroit Medley’ van jaren 50 rockers, ‘Dancing In The Dark’ en ‘Tenth Avenue Freeze-Out. Bij dat laatste nummer kregen de overleden E Street Bandleden Clarence Clemons en Danny Federici een mooi eerbetoon. Na de Isley Brothers cover ‘Shout’ verliet The E Street Band het podium, waarna Bruce nog één toegift gaf met het akoestische ‘This Hard Land’. Het einde van een show van 3,5 uur.

Ondanks een geweldig oncert zijn er toch wel wat vraagtekens, want voor een tournee naar aanleiding van ‘The River’ is het merkwaardig dat er slechts 5 nummers van het album op de setlist stonden. Aan de andere kant hoeft er voor een concert van Bruce Springsteen geen specifieke aanleiding te zijn; Zijn concerten behoren nog altijd tot de buitencategorie. 66 Is de man inmiddels, maar wie durft hem dat te geven? Je zou na zo’n energiek concert van 3,5 eerder gaan denken dat hij de helft jonger is. In een jaar dat vele legendarische popiconen ons ontvallen zijn is het fijn dat The Boss nog springlevend is.