Automatic Sam – Arcs
Automatic Sam heeft een woelige periode achter de rug. Na het laatste album, ‘Sonic Whip’ verliet de ritmesectie de band. Gelukkig vonden Pieter en Rense in Erik en Lars waardige opvolgers. ‘Arcs’ is de eerste tastbare resultaat van Automatic Sam in de nieuwe samenstelling. En die valt helemaal niet tegen, sterker nog: Met ‘Arcs’ heeft Automatic Sam weer een reuzensprong gezet op het gebied van songwriting. De nummers op ‘Arcs’ klinken lichter en opener dan op eerdere Automatic Sam platen zonder maar een spatje aan zeggingskracht en kracht in te boeten.
Dat gezegd hebbende opent Automatic Sam het nieuwe album onstuimig met twee heerlijk gruizig rockende nummers ‘Ukio’ en ‘Storm Coming’. De storm gaat even liggen in het beklemmende soundscape ‘June’. ‘June’ loopt bijna ongemerkt over in ‘Heart Of An Enemy’, het eerste hoogtepunt van het album. ‘Heart Of An Enemy’ barst los met een basriff die heel bekend klinkt en je direct de duisternis van het nummer inzuigt. Op het album is het een compacte, duister grommende rocksong, live komt ‘Heart Of An Enemy’ pas echt tot zijn recht in een almaar doordenderende subtiel meanderende groove. Nummers of ‘City Lights’, ‘Sisyphus Strut’ en ‘Against The Clock’ zijn goede voorbeelden van Automatic Sam’s focus op het schrijven van echte liedjes, nummers met een herkenbare kop en staart en daartussenin heerst die heerlijke groove.
‘Tarantula’ is het tweede hoogtepunt van ‘Arcs’. Giftig, dreigend en gefocust schiet ‘Tarantula’ recht op het doel af, om na de break te af te sluiten met het nauwelijks geruststellende gefluisterde “We are finally home…..” ‘Parnassia’ is een meedogenloze instrumentale groove met een hoofdrol voor de ziedende gitaren van Rens en Pieter.
Het krachtige en veelzijdige titelnummer van het album is niet voor niets het lievelingsnummer van een aantal van de bandleden van Automatic Sam. In opbouw en samenspel is ‘Arcs’ en meesterwerk. Met ‘So Long In E Minor’ kent ‘Arcs’ een slepende en stemmige afsluiter.
Automatic Sam heeft met ‘Arcs’ grote stappen gezet op het gebied van songwriting. ‘Arcs’ klinkt lichter en opener dan voorgangers ‘Texino’ en ‘Sonic Whip’ zonder in te boeten aan zeggingskracht. Dat Automatic Sam nog steeds door kan bijten als het moet horen we in nummers als ‘Heart Of An Enemy’, maar de band hoeft niet altijd keihard te rammen om dreiging over te brengen. ‘Arcs’ is zeker geen allemansvriend en heeft een beetje tijd nodig om zich in je brein te nestelen. Als hij daar eenmaal zit gaat hij ook niet zomaar weg! (85/100)
Automatic Sam presenteert Arcs op 31 maart in Merleyn, dan zal ook het kunstwerk waarvan het hoesontwerp slechts een detail is in het café in volle glorie te aanschouwen zijn. Meer informatie op https://www.doornroosje.nl
