Gavdal – Kadaverin

Gavdal is opgericht in 2005 door Phobos, de toenmalige drummer van Aerernus en Gorgoroth (live). In Gavdal neemt hij echter de gitaar ter handen. Samen met drummer Taakesjel brachten zij in dat zelfde jaar de demo ‘Massegrav’ uit. Met wisselende bezettingen namen ze vervolgens ‘Sadist’ (2008) en ‘Torturmantra’ (2010) op met een gastbijdrage van Shining vocalist Niklas Kvarforth. De huidige line-up bevat naast Phobos (gitaar) en Taakesjel (drums), Saur (gitaar) en Eld (bass en zang). Met (ex) leden uit Aeternus, Krakow, Ghaals Wyrd, Gorgoroth en Dominaz kunnen we onderhand wel spreken over een waar sterren ensemble.

Het voor voordeel van een “all-star” band is dat er al snel veel aandacht voor gegenereerd kan worden. Het zijn tenslotte niet de minste namen. Het nadeel is echter dat de verwachtingen erg hoog gespannen zijn, zo ook hier. Gavdal maakt het ons in elk geval niet makkelijk. Ze spelen een moeilijk te plaatsen soort van black metal. Soms traditioneel, maar zonder al te veel blastbeats, dan weer experimenteel. Het tempo van de plaat ligt over het algemeen rond mid-tempo. Uitschieters naar polka (‘Inni Menneskedyred’) of blastbeats (‘Roten til all Ondskapt’) zijn uiterst zeldzaam. Ik heb het album nu meerdere malen beluisterd en ik weet eigenlijk nog niet precies wat ik er van moet denken. In de zoektocht naar originaliteit vind ik de plaat maar deels geslaagd. De gitaar riffing is vaak ronduit saai en het gort droge gitaar geluid help daar ook niet echt aan mee (lees bijna geen distorsion).

Het meer dan 7 minuten durende openings- en titelnummer, ‘Kadaverin’, zit bijvoorbeeld een Saxofoon intermezzo. Redelijk origineel, maar het maakt het nummer nou niet direct spannender. Bij het tweede nummer wordt zowaar een mooi koortje ingezet en wat cleane zang. Hier komen duidelijk wat raakvlakken met Black Sabbath naar voren wat weer wel heel goed is gelukt. Ik zou bijna zeggen maak die hele plaat zo, want daar zit duidelijk de kracht van de band. Veel meer dan bij de black metal. Het klinkt in elk geval een stuk interessanter. Het nummer ‘Eklipse’ is ook een vreemdeling op het album. Het is zowaar een ballad, met cleane zang, maar zo verschrikkelijk mooi uitgevoerd. Ik zou hier veel meer van willen horen. De andere nummers zijn degelijke black metal nummers, goed gemusiceerd, maar overtuigen nergens. Verder staat het album vol gastoptredens van andere “grootheden” uit de black metal scene (Satyricon, Taake, The Ruins of Beverast ect.) maar ook deze giganten kunnen deze plaat niet boven het gemiddelde uit laten stijgen.

(70/100, Soulseller Records)

Tracklist:
1. Kadaverin (7:25)
2. Apostler av døden (5:59)
3. Dans med livet, dans med døden (5:05)
4. Arkaisk kamp, angrip! (4:42)
5. Vi som ser i mørket (5:37)
6. Eklipse (3:17)
7. Roten til all ondskap (6:35)
8. Inni menneskedyret (3:59)
9. Når noen tar farvel (2:20)

Line-up:
Eld – Vocal & Bass
Phobos – Guitar
Saur – Guitar
Taakesjel – Drums