ONE TWO THREE FOUR RAMONES; Cadène + Bétaucourt + Cartier
Wie was het grootste enfant terrible uit de punkgeschiedenis? Het zou een doordeweekse vraag kunnen zijn bij een quiz waarbij bijna iedereen zonder probleem die eer zal toekennen aan Sid Vicious de bassist van de Engelse band Sex Pistols. De man slaagde er zelfs in om zijn levenswandel verfilmd te zien in de film Sid & Nancy.
Nadat we One Two Three Four Ramones tot ons hadden genomen, moeten we die mening echter gaan herzien want dit boekwerkje waarin we de geschiedenis van de Amerikaanse punkband Ramones te zien krijgen door de ogen van bassist Dee Dee Ramone, slaagt er zowaar in om Sid Vicious van zijn troon te stoten.
Het levensverhaal van Dee Dee begint in Duitsland waar zijn vader gestationeerd is op een Amerikaanse legerbasis. De man is getrouwd met een Duitse die net als haar man meer dan geregeld te diep in het glas kijkt. De kleine Dough is dan ook geregeld getuige van de ruzies tussen zijn vader en moeder en af en toe deelt het jongetje mee in de klappen.
Die huiselijke situatie zorgt er ook voor dat de kleine Dough veelal alleen ronddwaalt op de legerbasis. Zo komt hij in contact met drugs, die voor hem de ideale uitweg zijn in zijn ellendige jeugd. Voortaan laat hij zich Dee Dee Ramone noemen en die naam behoudt hij als zijn moeder hem meeneemt naar New York ver weg van haar gewelddadige man. Niet dat er voor Dee Dee op die manier iets veranderd. Zijn moeder blijft drinken en het mag ons dan ook niet verbazen dat ze ook geregeld samen met haar zoon blowde. Wiet was echter niet voldoende voor Dee Dee die zowat zijn hele volwassen leven verslaafd was aan heroïne, wat uiteindelijk in 2002 zou leiden tot een overdosis.
Dee Dee is ondertussen muziek beginnen spelen en ontmoet in New York enkele gelijkgestemden. Geen van de vier is echter bekwaam om veel degelijke noten uit hun instrumenten te krijgen en de drank en de drugs helpen ook niet direct om grote stappen voorwaarts te zetten. Oefening baart kunst zegt men wel eens en om punkmuziek te maken is het niet nodig om een virtuoos te zijn op je instrument. In 1974 zijn de Ramones echter een feit en starten ze hun tocht doorheen de punkgeschiedenis.
De echte grote doorbraak zat er voor Johnny, Joey, Tommy en Dee Dee nooit in maar toch werden ze wereldberoemd. Iedereen kende hen dankzij hun aparte look en hun compromisloze muziek en zo konden ze ook jaar in jaar uit de wereld rondtrekken om op de podia te staan. Hun shows waren (meestal) heel energiek. Een van de redenen was dat Joey van Dee Dee en de anderen eiste dat ze nuchter op het podium stapten, iets was meestal ook wel lukte.
Het verhaal van Dee Dee dat hier verteld wordt door Xavier Bétaucourt (Dode Hoek) en de Franse journalist Bruno Cadène spitst zich vooral toe om het levensverloop van Dee Dee maar geeft ook een inkijk in de wereld van de andere Ramones. Zo kom je te weten waarom Johnny en Joey de laatste jaren van hun Ramones bestaan niet meer tegen elkaar spraken.
Om One Two Thre Four Ramones in beeld om te zetten werd Eric Cartier (Legenden van Troy) aangesproken. Cartier maakte zelf de punkscene van New York mee en kent de wereld van de Ramones als geen ander. Met zijn zwart-wit tekeningen brengt hij het viertal en hun geschiedenis tot leven. Ook de gehanteerde tekenstijl past bij de muziek van de Ramones en zou je als punk kunnen omschrijven.
Aan het slot van dit album geven de makers je nog wat extra info bij een groot deel van de pagina’s waarbij je heel wat achtergrondweetjes te verwerken krijgt die een deel van het verhaal van Dee Dee toelichten of verklaren. One Two Three Four Ramones mag dan wel de geschiedenis van de Ramones belichten, het boekwerk geeft ons ook een inkijk in de punkscene van weleer. Fans van de Ramones en punkers mogen dit niet aan zich voorbij laten gaan. Maar ook pure stripliefhebbers zullen kunnen genieten van dit verhaal dat zeer vlot verteld wordt en bevolkt is met prachtig tekenwerk.
Wie aan het eind van One Two Thre Four Ramones komt zal het waarschijnlijk wel met ons eens zijn dat Dee Dee minstens even VICIOUS was als Sid, die zelf geïnspireerd was door Dee Dee en zijn levensstijl.
Concerto / 96 Pagina’s (Zwart/Wit)
Peter Rotthier
