The Exploding Eyes Orchestra – II
Op 9 oktober brengt de Finse band The Exploding Eyes Orchestra de opvolger van hun tweeluik uit.
Beide albums, respectievelijk ‘I’ en ‘II’, zijn verschenen via het label Svart Records.
In juni van dit jaar verscheen ‘I’.
Deze band is ontsproten aan de mastermind van Jess and The Ancient Ones oprichter Thomas Corpse.
The Exploding Eyes Orchestra bestaat dan ook uit 5 bandleden van Jess and The Ancient Ones. Zelf telt The Exploding Eyes Orchestra in totaal 7 bandleden. Reden voor Corpse om The Exploding Eyes Orchestra op te richten was om materiaal te kunnen releasen die niet geschikt was voor Jesse and The Ancient Ones. Met deze band wilde Corpse eveneens de psychedelische sound in zijn muziek weer terugbrengen.
De band opent op de track ‘Those of Us Left’ met psychedelische soundeffects van keyboard, viool, en gitaar.
Niet direct weet de band met deze track de luisteraar te overtuigen vanwege de matige vocalen: deze lijken als doel te hebben om ‘breathtaking’ te klinken, maar in plaats daarvan klinken ze eerder saai en ongeïnspireerd. Ook wanneer de vrouwelijke vocalen zich indienen voegt dit nauwelijks iets vernieuwends en interessants toe. Wel is de muziek interessant door de variatie en verrassend gebruik van instrumenten. Halverwege de track wordt er een verrassend element aangebracht in de sound door het gebruik van een saxafoon.
Door naar de rest, toch wel met lichte angst en beven….
Helaas zijn die angst en beven terecht. Tracks als ‘Belladonna’, ‘The Things You Do’, en ‘Go Go Johnny Go’, hebben qua sound iets weg van ELO door de combinatie van synthezisers en gitaren, maar klinken weinig interessant. Ook de vocalen blijven in deze tracks achter en voegen weinig iets toe aan de songs.
Maar de track ‘Harmain’ is een volledig in het Spaans gezongen song, die mijn tenen echt doen krommen. De track ligt wat betreft de sound niet lekker in het gehoor en kan behoorlijk op de zenuwen werken van degenen die geen woord Spaans verstaan. En een melodieuze sound onder een anderstalige track is eigenlijk onontbeerlijk als je een niet Spaanssprekende luisteraar van deze track wilt overtuigen.
Maar de echte misser is de track ‘The Birch and The Sparrow’. Een melodramatische song met vrouwelijke vocalen onder een piano, drums en violen. En ik vraag mij af wat deze track doet op een psychedelisch album? Het zou eerder passen op een Gothic Rock album.
De eveneens weer vrouwelijke vocalen zijn uiterst vals gezongen en passen totaal niet op een track met een sound zoals deze. Zodra de zangeres een niemanddallerige ‘lalalalalaaaaaa’ inzet grijp ik als luisteraar met beide handen mijn tafel vast. Eveneens de afsluitende track ‘Love Eternal’ zou beter staan op een Gothic Rock album dan een psychedelische met zijn dramatische Orgelsound en violenspel. Ook het meerstemmige achtergrondkoor bezorgt mij eerder een knoop in mijn maag dan volle adrenaline van enthousiasme.
Eigenlijk was de openingstrack ‘Those of Us Left’ nog de beste uit de hele albumlijst.
Wat ik niet totaal niet begrijp is dat dit album wordt gezien als een psychedelisch album. Want tracks als ‘Love Eternal’ en The Birch and The Sparrow’ passen totaal niet op een psychedelisch album vanwege een overduidelijke melodramatische sound. Maar ook de pogingen om psychedelisch te klinken slaan volledig de plank mis op tracks als ‘Bella Donna’ en ‘The Things You Do’. Dit album is een aaneenrijging van songs met als goede bedoelingen om experimenteel en vernieuwend te klinken, maar helaas is dat niet gelukt. Ook de vrouwelijke vocalen zijn op met name de melodramatische tracks vals gezongen en daardoor tenenkrommend om naar te luisteren.
En een Spaanstalige track? Come On, Please! Leave That Out Next Time!
Voor nu een onvoldoende. Volgende keer beter……….
(40/100) (Svart Records)
TRACKLIST II
- Those of Us Left
- Belladonna
- Harmain
- The Things You Do
- The Birch and The Sparrow
- Go Go Johnny Do
- Love Eternal
